Η φαντασία στην εξουσία

Πόσα από εμάς τα αγοράκια δε γαλουχήθηκαν με πάσης φύσεως κόμικ, με ήρωες βγαλμένους μέσα από τη φαντασία οι οποίοι όμως προικισμένοι με υπεράνθρωπες δυνάμεις ερχόταν κι έρχονται να σώσουν τον κόσμο από το κακό... Η αέναη πάλη καλού κακού με το καλό πάντα να θριαμβεύει και ν' αλλάζει τα φώτα του κακού... Βαρετά προβλέψιμο βέβαια αλλά ηθικά ορθό...

Με περισσή χαρά τώρα, μάθαμε εμείς τα προαναφερόμενα αγοράκια (συγνώμη που αποκλείω τα κοριτσάκια, απλά η σωτηρία του κόσμου και του σύμπαντος ήταν ανέκαθεν αγορίστικη υπόθεση με τα κοριτσάκια να είναι το απαραίτητο όμορφο φόντο σ' αυτή τη βρώμικη δουλειά. Βρώμικη δουλειά αλλά κάποιοι πρέπει να την κάνουν, και φυσικά δεν είν' κακό να κλέβουν και κάποιες ματιές θαυμαστριών οι κουρασμένοι ανίκητοι, ατρόμητοι και θαρραλέοι πολεμιστές. Σαν τον ιππότη που θα φύγει με την λαμπερή κι αστραφτερή πανοπλία του ξέροντας ότι η καλή του τον περιμένει με περισσή αγωνία κι εκείνη... Και μόλις γυρίσει στην καλή του - που μιλάμε δεν είχε ύπνο όσο εκείνος έλλειπε, μες την τρομάρα μέρα νύχτα - νικητής και θριαμβευτής, ιπποτικά πάντα θα δεχτεί το αρωματισμένο δαντελένιο μαντήλι της δεσποινίδας που είναι και το μεγαλύτερο έπαθλο... Άντε το πολύ πολύ να δεχτεί - ζητήσει ένα φιλί στο μάγουλο πάντα, για να του κοπούν τα πόδια πράγμα που δεν κατάφερε ούτε το κακό της υπόθεσης να πετύχει... Σπονδή στις δεσποινίδες και στην αναγκαία ύπαρξή τους στον κόσμο των ηρώων των παιδικών μας χρόνων... ) ότι νέος Πλανητάρχης είναι οπαδός του Σπάιντερμαν, το alter ego του Πήτερ Πάρκερ!

Μεγιστοτεράστια χαρά μας κυρίευσε, προσωπικά δεν μ' έχει ο τόπος! Επιτέλους ένας πολιτικός με αισθήματα και φαντασία, ένα αυθεντικό παιδί του λαού, μεγαλωμένο όχι σ' ένα χρυσό ή γυάλινο κλουβί αλλά μέσα στους δρόμους και στις αλάνες όπως τα παιδιά όλου του κοσμάκη! Και δεν υπάρχει, θαρρώ, άλλος λόγος που ο δικός μας Ομπάμα (των σπαϊντερόφιλων) κέρδισε το χρίσμα καταρχήν και την προεδρία των ΗΠΑ εν συνεχεία και η άλλη η κρυόκωλη τα έχασε...

Λάτρης του Σπάιντερμαν ο νέος Πλανητάρχης κι η Marvel χρόνο δεν έχασε... για να τιμήσει το μεγάλο αυτό παιδί - φαν του ήρωά της, αναμένεται να ρίξει στην αγορά (χρονικά θα συμπέσει με την ορκωμοσία του) μια ειδική έκδοση του Amazing Spider-man...

Εν ολίγοις, ο Σπάιντι καθώς θα κόβει τις βόλτες του στον αέρα της Νέας Υόρκης, θα αντιληφθεί σε μια συγκέντρωση έναν σωσία του Ομπάμα... Το σχέδιο των τρομοκρατών(?) σατανικό! Θα απαγάγουν τον αληθινό Ομπάμα, τοποθετώντας στη θέση του τον "μαϊμού - Ομπάμα"... Αλλά έχουν γνώση οι φύλακες και δη ο Σπάιντερμαν. Με τη βοήθειά του, το σχέδιο των κακών θα ναυαγήσει και ο αληθινός Ομπάμα θα σωθεί, ευχαριστώντας τον Σπάιντι με έναν τρόπο που ξεφεύγει από το πρωτόκολλο...

Οπότε αυτή η πολυαναμενόμενη προεδρία Ομπάμα, ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς! Με το που θα εισέλθει στο οβάλ γραφείο του Μαύρου πλέον Οίκου, το Κακό δε θα μπορεί πλέον να κοιμάται ήσυχο... Χαρούμενοι άπαντες, κι εμείς περισσότερο!

Το μόνο που σκιάζει λίγο την όλη κομικολαγνεία που ξέσπασε στις ΗΠΑ και αναμένεται να μεταφερθεί και στη γηραιά Ήπειρο, είναι ο δεύτερος αγαπημένος ήρωας του νέου Πλανητάρχη. Ο οποίος ελαφρώς ξεφεύγει από τα ως ορθά οριζόμενα... Η ανακούφιση και χαρά που μας κυρίευσε από την πρώτη είδηση εξανεμίστηκε από την δεύτερη είδηση, καθώς:

Ο Ομπάμα, εκτός από λάτρης του Σπάιντερμαν, είναι και φανατικός λάτρης του Κόναν του Βάρβαρου... Μα τον Κρομ!

Κι εδώ οι γνώμες και οι απόψεις ελαφρώς διίστανται και συγκρούονται αν και δηλώνουμε λάτρεις των περιπετειών του. Γιατί άλλο ένας ηθικός και ακέραιος χαρακτήρας όπως ο προηγούμενος υπερήρωας που στην ουσία είναι το καλό παιδί της διπλανής πόρτας, κι άλλο ο βάρβαρος αιματοβαμμένος Κιμέριος του οποίου το σπαθί δεν ξεχωρίζει αθώους από ενόχους... Και έναν Πήτερ Παρκερ - Ομπάμα, ταγμένο στην προστασία του Καλού και των Αδυνάτων φαντάζομαι όλοι θα τον δέχονταν με χαρά και αγαλλίαση... Ένας "Ομπάμα ο Βάρβαρος" όμως τι θα μπορούσε να προκαλέσει?


Βασικά προς το παρόν προτείνω και συνιστώ ψυχραιμία κι αυτοσυγκράτηση, που θα έλεγε κι ο επίτιμος του ΠΑΣΟΚ. Ας δούμε πώς θα κινηθεί ο νέος υπερήρωας του Μαύρου Οίκου, και χρόνο να τον θάψουμε έχουμε εν συνεχεία... Αν και προσωπικά δε φοβάμαι διόλου τα προηγούμενα, υποπτεύομαι ότι δεν μας τα έχει πει όλα... Καθώς ναι μεν ο Σπάιντι, άντε κι ο Κόναν που του ξεφεύγει καμιά σπαθιά κατά του Κακού, αλλά... αν υποψιαστώ ότι κι ο παρακάτω ήρωας φιγουράρει στις προτιμήσεις του...

...τότε απλά την πουτσίσαμε λεβέντες και λεβέντισσες...