Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Ερινύων θυμίαμα, αρώματα

Ακούστε πάντιμες θεές, θορυβώδεις, βακχικές, Αλληκτώ και Τισιφόνη και θεία Μέγαιρα, νυκτερινές, μύχιες, που σε βάθη ζείτε, σε άντρο σκοτεινό, κοντά στο ιερό ύδωρ της Στυγός. Ορμάτε πετώντας λυσσασμένες ενάντια στους θνητούς, λόγω των ανόσιων πόθων τους, αγέρωχες, επιχαίρουσες με τα βάσανά τους, ντυμένες με δέρματα ζώων, τιμωροί, σθεναρές, οδυνηρές, χθόνιες, φοβερές κόρες του Άδη, ποικιλόμορφες, αέρινες, αόρατες, ταχυκίνητες σαν τις σκέψεις του νου. Πάντα εποπτεύετε με το μάτι της Δίκης τις αναρίθμητες φυλές των θνητών όλων, όντας δικαστές πάντα. Αλλά, θείες Μοίρες, φιδοπλόκαμες, πολύμορφες, υιοθετήστε την καλόκαρδη και ήπια γνώμη του βίου.


"...Η Ελλάδα θα βγει στις αγορές τον Ιανουάριο για να δανειστεί συνολικά 52 με 53 δισ. ευρώ για το επόμενο έτος, όπως ανέφερε την Τετάρτη ο υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Το 25% του συνολικού δανειακού προγράμματος θα εκτελεστεί το πρώτο τρίμηνο του 2010, ενώ από τις αρχές του 2009 Ελλάδα έχει δανειστεί πάνω από 60 δισ. ευρώ..."

Τα ξεφωνητά και το φτύσιμο από αριστερά και δεξιά προερχόμενο από άσπονδους φίλους ή εχθρούς στην Ευρώπη ή πέριξ αυτής, δεν είναι ούτε βροχή ούτε αστραπές άσχετα αν οι υπέροχοι πολιτικοί μας - που όποιο χρώμα μανδύα κι αν φορούν, της ίδιας φάρας είναι... αυτής των καλοφαγάδων - ισχυρίζονται ότι ψιχαλίζει...

Μια χώρα που δεν παράγει τίποτε, μια χώρα που ζει μόνο με δανεικά χωρίς να αναλογίζεται τους υπέρογκους τόκους των όσων δανείζεται, ένα κράτος μίζερο, σπάταλο, κακόμοιρο, άθλιο, αποτυχημένο, που δεν είναι ικανό να αντιδράσει ούτε και στα πιο μικρά κι ασήμαντα που απασχολούν τη ζωή των πολιτών του, τι μέλλον να έχουν και τι να περιμένουν?

Και άντε οι κατ' επίφαση ...άριστοι που μας κυβερνούν... Οι πολίτες τι να περιμένουν και σε τι να ελπίζουν?

Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα...

Και μιας κι απέλειπε κι η τσίπα απ' τον ταλαίπωρο τούτο τόπο, τι να σου κάνουν κι οι έρμες Ερινύες και ποιον να σκιάξουν?... Σκιάχτηκαν κι οι ίδιες με τα μύρια όσα βλέπουν...

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Τούνελ δίχως φως

Κυβέρνηση καινούρια, πρόσωπα καινούρια, υποσχέσεις καινούριες, νέα όνειρα που δεν ήταν και πάλι γραφτό τους να φτάσουν εκεί που ήθελε ο ονειροπόλος που τα έπλασε. Μια χώρα μικρή κι ατίθαση με μια χούφτα κατοίκους που έχουν αντέξει κι ανεχτεί τα πάνδεινα από τους αυτόκλητους ή ετερόκλητους σωτήρες, εγχώριους ή εισαγώμενους ή και κατευθυνόμενους...

Πάντα κατευθυνόμενοι ήταν οι σωτήρες και κατευθυνόμενο της σωτηρίας το έργο. Πολιτική και Θρησκεία μοιάζουν τόσο πολύ στα όσα πουλάνε, το εξής ένα: Σωτηρία, φύκια και μεταξωτές κορδέλες, ενίοτε τίποτε χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς είτε αυτοί αποκαλούνται ποίμνιο, κοινώς αμνοερίφια, είτε πολίτες - κατ' επίφαση και μόνο...

Τα αμνοερίφια ως κοπάδι δε ζητούν πολλά. Η σωτηρία ψυχής όπως και τα όσα δεν περιγράφονται - προσδιορίζονται - εξηγούνται, πουλούνται και πιο εύκολα, είναι το μόνο ζητούμενο. Απαιτήσεις πολλές δεν υπάρχουν, κανείς δε θα ζητήσει συγκεκριμένο όροφο με θέα, οροφοδιαμέρισμα ή ρετιρέ στο Ψυχοδοχείο "Ο Παράδεισος". Ένα νοιάζει κι απασχολεί τον πιστό οπαδό της εκάστοτε θρησκείας ή δόγματος:

Μια θέση στον Παράδεισο.

Η θρησκεία μπορεί φαινομενικά να κινείται σε εποχές χιλιάδων ετών πριν όσον αφορά τα προστάγματά της ή την οπτική γωνία της, κρίνοντας πάντα με τα ματοκυάλια του παρελθόντος τα μελλοντικά μα και τα μελλούμενα... κατάφερε όμως νωρίς να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια της διαχείρισης των ψυχών ημών και υμών και να ασχοληθεί με τα επικερδή εγκόσμια. Σύγκρουση ιδεολογιών στο χώρο της έχουν προ πολλού εκλείψει, τα ιερά γραφόμενα σφραγίζουν και τα μελλούμενα των πιστών οπαδών που αγοράζουν με κάθε τρόπο την πολυπόθητη και πολυδιαφημιζόμενη σωτηρία...

Τυχερή η Εκκλησία. Το πλαίσιο στο οποίο κινείται - στηρίζεται, φαντάζει άθραυστο, απόρθητο. Δε χρειάζεται να ασχοληθεί με προϋπολογισμούς, δε χρειάζεται να ασχοληθεί με ασφαλιστικά, δε χρειάζεται να ανακαλύψει νέους τρόπους αρμέγματος του θεοσεβούμενου και θεοφοβούμενου ποιμνίου. Η ίδια έννοια από την πρώτη στιγμή πουλάει και πάντα θα πουλάει...

Σωτηρία.

Πολιτική και υποσχέσεις... δύσκολο πεδίο αγώνος, ειδικά όταν η ταινία είναι χιλιοπαιγμένη και γνωστή κάθε πιθανή εξέλιξη. Κάποτε υπήρχαν οι προφήτες της πολιτικής, οι μεσσίες, οι λαοπλάνοι. Με ένα λόγο τους τα πλήθη παραληρούσαν εν χορώ, τους ακολουθούσαν, τους λάτρευαν σαν επίγειους θεούς...

Ο λύκος κι ο βοσκός με τα ψέματά του, τα ατέλειωτα ΘΑ που θ' άλλαζαν το σύμπαν, το ζωνάρι που πάντα πρέπει να σφίγγει κι άλλο για να έρθει η περιβόητη σωτηρία, το τούνελ που φως ποτέ του δε θα δει γιατί απλά ούτε είσοδο ούτε έξοδο δεν έχει, ο φαύλος κύκλος, ο κόσμος της πολιτικής, των πολιτικών και των μισθοφόρων της πολιτικής. Κόσμος ψεύδους, βρωμιάς, με μια δυσωδία παράνομων κι ανήθικων πράξεων στο πέρασμά τους...

Δεν είναι όλοι ίδιοι, υπάρχουν και οι καλοί, λέει... Σαφώς, υπάρχουν και οι καλοί. Που θα εξαργυρώσουν τελευταίοι την επιταγή, που θα σφραγίσουν στο τέλος το εισιτήριο. Που θα αντισταθούν όσο μπορούν πριν κι εκείνοι πιάσουν την κουτάλα προς όφελός τους η οποία προορισμένη να ταϊσει τους πολίτες, ουδέποτε το έπραξε καθώς πάντα σε λάθος χέρια βρισκόταν...

Τι είναι η θρησκεία; Μια επικερδής επιχείρηση οικονομικής αφαίμαξης πιστών με το πρόσχημα της περιβόητης σωτηρίας, αυτής της μεγιστοτεράστιας έννοιας που ανάθεμα κι αν γνώρισε αντίπαλο δέος ποτέ...

Τι είναι η πολιτική; Απλά ένας πρόσκαιρος τρόπος για κάποιους, ισόβιος για άλλους, οικονομικής αφαίμαξης των πολιτών με ορίζοντα τετραετίας...

Τετραετίας είπαμε;

Γράφουμε λάθος.

Κυβέρνηση τετραετίας στην ηλιόλουστη, πανέμορφη μα τόσο άτυχη χώρα μας είναι παραπλήσια ή συνώνυμη της ισόβιας ποινής. Τιμωρείται με ισόβια ο κατηγορούμενος, τα οποία είναι 25 χρόνια, για να γίνουν στη συνέχεια 10 και λόγω καλής διαγωγής ο προαναφερόμενος να βγει στα 5 - τα εξής 3 αφού τα 2 έφυγαν ανάμεσα σε δίκες, ενστάσεις κι επαναλήψεις διαδικασιών...

Κυβέρνηση τετραετίας στην Ελλάδα, σημαίνει εκλογές κάθε μήνα διότι τι πιο λογικό ορθό και πρέπον από μια νωπή λαϊκή εντολή... Και σπονδή στη μαλακία που μας δέρνει αλύπητα, ως λαό, ως ποιμενάρχες, ως πολιτικούς ηγέτες - ηγετίσκους - σφουγγοκωλάριους κι ως άλογο σύνολο...


...και δώστου αέναες στροφές παγιδευμένοι σ' ένα τούνελ δίχως είσοδο ή έξοδο, αλλάζοντας στην πρώτη ευκαιρία οδηγό που θα οδηγήσει τους πιστούς στο φως της εξόδου από αυτό...


Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Άνθρωποι και παιχνίδια

Παιδικά παιχνίδια και παιδικά όνειρα εισέρχονται και μπλέκονται καμιά φορά στα όνειρα των "μεγάλων", θυμίζοντάς τους ανέμελες και ξέγνοιαστες στιγμές μ' ένα γλυκό περιτύλιγμα μαγείας τυλιγμένα...

Κι αν χάθηκε η παιδική αθωότητα και κείνη η ξεγνοιασιά, γέμισε το κενό με όλα όσα ενήλικες θ' απασχολήσουν. Το άγχος κι η ένταση καλούνται να γεμίσουν εκείνο το "παιδικό δωμάτιο" του μυαλού που κάποτε κατοικούσαν ιππότες και ήρωες, δράκοι και ξωτικά, μολυβένια στρατιωτάκια και γούνινα ζωάκια που φτιάχναν όλα έναν δικό τους κόσμο, με δικό του όνομα, πιο ζωντανό, πιο αληθινό, όπου όλα, τα πάντα μέσα σ' αυτόν, είχαν ζωή, δικά τους συναισθήματα κι ας ήταν όλα άψυχα...

Μαγεία που ξεκινούσε από τη βιτρίνα της μαγικής παιχνιδούπολης, κι ας ήταν ένα απλό εμπορικό κατάστημα παιχνιδιών... Εκατοντάδες παιχνίδια, άψυχα - νεκρά για τους μεγάλους, μα γεμάτα ζωή για κείνα τα μάτια τα παιδικά που μ' άλλον "τρόπο" βλέπουν. Εκείνα που θα δούν πίσω από το ξύλο, το πλαστικό, το ύφασμα, το γούνινο τρίχωμα και θ' αντικρίσουν αυτό που οι μεγάλοι αγνοούν, ηθελημένα πια.. Και θα δουν παιχνίδια να τους γνέφουν...

Τα παιχνίδια, έχουν ζωή κι αυτά, έχουν ψυχή, έχουν συναισθήματα. Μα μόνο στα μάτια των παιδιών θα αποφασίσουν να το δείξουν...

Μεγαλώνουν οι άνθρωποι, χάνεται η μαγεία, μα πίσω στην άκρη του μυαλού σ' αραχνιασμένους χώρους, όλο και κάποια απομεινάρια παιδικά θα κείτονται ξεχασμένα - παρατημένα, ή επιμελώς κρυμμένα...
Τα έχουμε ανάγκη, μας έχουν κι αυτά ανάγκη. Δικά μας είναι κι ας ήταν επιλογή μας ο εξοβελισμός τους...

Παιχνίδια παιδικά, παιχνίδια ενηλίκων κι άνθρωποι - παιχνίδια. Ξέρουν το ρόλο τους, κι ίσως τον αγαπάνε. Χαρά για να προσφέρουν το μόνο που τους απασχολεί, κι ας μη δηλώνει το χαμογελαστό το προσωπείο που φοράνε το τι υπάρχει από κάτω, εκείνο το περίεργο κενό που ένα νεύμα περιμένει ζωή για ν' αποχτήσει...

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Αναζήτηση ιδεολογικής ταυτότητας

Anabel Derlam - Der Schrei


Νέες εκλογές, νέα σχήματα, νέα πρόσωπα, νέες εποχές, νέα οράματα, νέες ιδέες, νέα έπιπλα σε άδεια γραφεία υπουργείων, νέα φυτά με νέες γλάστρες σε ένα απαρχαιωμένο σύστημα πολιτικών αντιλήψεων, όπου ναι μεν ο Πολίτης λόγω εκλογών αισθάνθηκε για λίγα λεπτά κυρίαρχος αυτού του στημένου παιγνίου, αλλά πολύ γρήγορα θα λάβει τη θέση που του αρμόζει και του αξίζει...

Στα αζήτητα...

Είμαστε νέοι, πολύ νέοι που θα έλεγε κι ο Καρυωτάκης... Μας γέρασαν δυστυχώς πρόωρα όλοι όσοι με περισσή αυταπάρνηση ανέλαβαν να σώσουν τον έρμο τόπο μας - από τι άραγε? - όταν η μόνη σωτηρία που θα μπορούσαν να προσφέρουν θα ήταν να μας απαλλάξουν από τους εαυτούς τους κι όλο τον εξουσιαστικό συρφετό γύρω τους...

Πού φτάσαμε?

Απλά σε όσα κατακρίναμε: τα δημόσια αξιώματα να καταλαμβάνονται με βάση την αριστοκρατική καταγωγή και τον πλούτο για να ασκηθούν δια βίου με μια πρέζα δημοκρατίας σε κάποιες προεπιλεγμένες στιγμές όπου ο κατ' επίφαση "κυρίαρχος λαός" θα ασκήσει το δικαίωμά του για 1-2 λεπτά, για να νιώσει ότι αποτελεί το σημαντικότερο κομμάτι μιας ανύπαρκτης δημοκρατίας...

Οι ξένοι μας κατάλαβαν, αν και κουτόφραγκοι ως συνήθως... "Κληρονομική Δημοκρατία" αποκάλεσαν το περίεργης υφής πολίτευμά μας, άσχετα αν εμείς βαυκαλιζόμαστε με τα έργα ενδόξων προγόνων μας...

Κεντροδεξιοί αμερικανόφιλοι δεμένοι στο ρωσικό άρμα με αριστερά συνθήματα και πρακτικές, κεντροαριστεροί μεγαλωμένοι μες τον αντιαμερικανισμό να σέρνονται από το αμερικάνικο άρμα και να το δείχνουν με στόμφο από την πρώτη μέρα της νέας τους διακυβέρνησης, light αριστεροί πρώην καλαμοκαβαλητές που είδαν τα ποσοστά τους να εξανεμίζονται και να αγκομαχούν να επιβιώσουν στον πολιτικό στίβο της ανυπαρξίας τους, αριστεροί δεινόσαυροι που δε λένε να συνειδητοποιήσουν ότι η εποχή τους έχει παρέλθει προ πολλού, δεξιά απολιθώματα που η αριστερά δε γνωρίζει που πατάει η δεξιά τους και πάνω στην πολιτική αυτή κόπρο να λιάζεται ένας ηλίανθος που κόπτεται για το περιβάλλον αλλά ευθύνες δε θέλει παρά μόνο όταν ο ίδιος κληθεί να κυβερνήσει...

Ελληνικής πολιτικής μωρίας το ανάγνωσμα... Αυτοί είμαστε, αυτούς έχουμε. Κι ό,τι αξίζει κανείς, αυτό έχει...

Συμπαντική Νομοτέλεια...

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Ένα απρόσμενο δίλεπτο δημοκρατίας ακόμη

Τέλος και στην εκλογολογία μετά το διάγγελμα του Πρωθυπουργού για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Η ανευθυνότητα της μιας πλευράς που επιτίθεται στην ανευθυνότητα της άλλης πλευράς, οι μύριοι όσοι ζητούν νυχθημερόν εκλογές τις οποίες θα χρεώσουν εν συνεχεία σ' εκείνους που πήραν την απόφαση να τις προκηρύξουν, αν και οι τελευταίοι μέχρι χτες άκουγαν "εκλογές" κι έφτυναν τον κόρφο τους και στη μέση ένα λαός να κοιτά και τους μεν και τους δε σαν χάνος μην έχοντας το κουράγιο να υψώσει το χέρι με το τιμημένο σήμα της ανοιχτής παλάμης...

Από την άλλη πλευρά οι δευτεροκλασάτοι πρωταγωνιστές της άρρωστης πολιτικής σκηνής, τα μικρότερα κόμματα που πλήρως αιφνιδιασμένα καλούνται να αναμετρηθούν στο πρόχειρο αυτό τερέν που στήθηκε για να ικανοποιήσει μικροκομματικές σκοπιμότητες κάθε πλευράς...

Κάπου στην άκρη ποντίκια που τρέχουν να εγκαταλείψουν το σκάφος του οποίου σκοινιά και κάβους ροκάνιζαν επί μήνες, ίσως για να βρουν χώρο να τρυπώσουν σε νέο σκάφος, πριν εκείνο αναχωρήσει για το δικό του τρελό ταξίδι... σωτηρίας του τόπου...

Χαμόγελα αμήχανα της κυβερνώσας παράταξης πνιγμένη στα όσα η ίδια δημιούργησε, χαμόγελα αλαζονικά της άλλης πλευράς της προ ετών εκδιωγμένης που θα επιστρέψει ως άλλος Μεσσίας για να ..σώσει τη χώρα... για άλλη μια φορά...

Στο ίδιο έργο θεατές...

Μυαλό πότε θα βάλουμε...

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Everything Burns

Πόσο κοστίζει μια δόση αξιοπρέπειας, τσίπας, ανθρωπιάς ή φιλότιμου?

Παρακαλώ? Τι είν' τούτα?

Καλώς ήρθατε στο Κράτος της Μη Παραίτησης και Μη Ανάληψης Ευθυνών από κανέναν...

Κι αφού δεν είναι ικανοί έστω κάτι μικρό κι ασήμαντο πίσω τους ν' αφήσουν, αφήνουν αυτό που πάντα χρησιμοποιούσαν στα λογοπαίγνιά τους και οι μεν και οι δε...



Μην αγχώνεστε, θα σας σώσω, είμαι ο καταλληλότερος!



Κάνε στην άκρη, θα τους σώσω εγώ, ο πιο καταλληλότερος!


Τώρα σωθήκαμε, λέμε...


Σχέδιο Σωτηρίας υπάρχει? Είπαμε... μόνο κάτι παρόμοιο...



Κι επειδή είναι απλά ουτοπία το άνωθεν σχέδιο, αφιερωμένα τα κάτωθι σ' όλους μας...





Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Ξεκίνησε η κυνηγετική περίοδος...


Και το πρώτο θύμα-λάφυρο το γνωστό τριχωτό θήραμα "Troktiko"...



Δύο ερωτήσεις, η πρώτη δύσκολο να απαντηθεί, ο χρόνος θα το δείξει. Η δεύτερη δε χρειάζεται καν απάντηση, προκύπτει αβίαστα η τελευταία...

1. Ποιος έχεις σειρά μετά το troktiko?

2. Πού αποσκοπούν κινήσεις αυτού του είδους?

Δεν διακυβεύεται εδώ λοιπόν απλά το μέλλον της Επικοινωνίας, αλλά το μέλλον της ελευθερίας της Έκφρασης κι εντέλει η ίδια η έννοια της Ελευθερίας. Κι ως τελικό συμπέρασμα αβίαστα προκύπτει η διαπίστωση ότι τελικά η τρισυπέροχη σύγχρονη κοινωνία μας είναι ανελεύθερη και μόνο.

Η δε περιβόητη δημοκρατία που τάχα μου τάχα μου αδιέξοδα ...δε γνωρίζει, σε μονόδρομο κινείται και εντελώς τυχαία προς την κατεύθυνση που κινούνται τα πάσης φύσεως συμφέροντα, πολιτικά, θρησκευτικά ή εκδοτικά... εντελώς τυχαία πάντα...

Υπέροχα...

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Μεσαίωνας εν έτει 2009

Από την λατρεία του ανθρώπινου σώματος και της ζωής που εκφράστηκε με τα απαράμιλλα έργα τέχνης που όμοιά τους δεν ξαναείδε άνθρωπος - κι όσα δεν κονιορτοποιήθηκαν απλά μας αντικρίζουν με τα κομμένα άκρα τους και τα σπασμένα μέλη τους δείχνοντας απλά την κατάντια του ανθρώπου - από την ιερή έκφραση του γλύπτη που ανθρωποποίησε τους ίδιους του τους Θεούς χωρίς να θεωρηθεί ασέβεια, από το γυμνό του Θείου σ΄όλο του το μεγαλείο φτάσαμε στις πολλαπλές στρώσεις και επικαλύψεις ενάρετης ...σεμνότητας, με εικόνες βασανισμένων, αρρώστων, βλοσυρών, σκυθρωπών, θλιμμένων, συνοφρυωμένων, λιπόσαρκων, άθλιων σωμάτων και προσώπων, με μοναδική αναλαμπή μια ιερή έκφραση... μαρτυρίου πάντα...

Η Πίστη είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός και καμιά κριτική στο τι πιστεύει και θεωρεί ως ορθό και αληθές ο καθένας, δε θα έπρεπε να γίνεται. Αλλά ουδείς δεν μπορεί να αποκλείσει - απαγορεύσει τον σχολιασμό ανθρώπινων έργων και προσώπων που επηρέασαν - επηρεάζουν, κίνησαν και κινούν νήματα σ' αυτό το θρησκευτικό γίγνεσθαι που με τη βία εγκαθιδρύθηκε ...

Απλά κάποιοι νομίζουν ότι ο σκοταδισμός του Μεσαίωνα ζει και βασιλεύει ακόμα... κι αυτό προσπαθούν να το αποδείξουν πάση θυσία...



Όχι στην απόσυρση του βίντεο του διεθνούς φήμης σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά

http://www.facebook.com/group.php?gid=127648368295






Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

...και στο βάθος ηλιοβασίλεμα...

Βρεγμένες από θάλασσα οι αισθήσεις

αλάτι στις ανέμελες του καλοκαιριού πληγές,

ανέμελες κι οι σκέψεις σαν πατημασιές στην άμμο

καθώς γεμίζουν της ψυχής σου οι πηγές...

Μακριά απ' όλα, στο όνειρο χαμένοι

ζευγάρι με τον ήλιο, τις ακτίνες του, το φως,

στεφάνι στα μαλλιά της θα φορέσεις

κι ο ορίζοντας απλά ανοίγεται γυμνός...

Γυμνός σαν το φιλί που λύθηκε στα χείλη,

σαν τον καρπό που έπεσε θαρρείς

εκείνη τη στιγμή και σκόρπισε μαγεία...

Με της ψυχής τα μάτια μόνο να θωρείς!



Καλό Καλοκαίρι!




Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

RiP MJJ


Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Ούτε στόχοι, ούτε προορισμοί...

Πάει καιρός που συνάντησε κανείς κάτι αισιόδοξο σ' αυτό τον τόπο, κάτι που αξίζει να χαρίσεις ένα χαμόγελο ή να σου κλέψει ένα από καρδίας γέλιο... Αντιθέτως, όλα τα αποκαρδιωτικά μαζεύτηκαν και στήσανε χορό. Και δε σου κάνει κέφι ούτε να τα θίξεις, ούτε να ασκήσεις μια έστω απλή κριτική που πάει στο διάολο τη δικαιούσαι ως ένοικος αυτού του φρενοκομείου...

Υποτίθεται ο χώρος των Bloggers είναι ένα είδους ψηφιακού think tank, που τελικώς μόνο ως τέτοιο δε φαίνεται να λειτουργεί. Πόσο εύκολα η καθημερινότητα που τόσο μας ενοχλεί, μεταφέρεται τελικά στον ψηφιακό μας χώρο και συνεχίζει το στημένο της παιχνίδι που ξεκίνησε σε ελεγχόμενους χώρους (όρα τηλεοπτικά κανάλια, κλπ) και σε χώρους που δε γνωρίζουν από έλεγχο. Γυρίζεις πλάτη στο συρφετό των τεσσάρων εξουσιών που χορεύουν στην πλάτη μας, και τελικά τα όσα άφησες πίσω σου, τα βρίσκεις μπροστά σου ακόμα και στους χώρους όπου σηκώθηκαν λάβαρα "αντίστασης" κατά αυτού του σάπιου κατεστημένου...

Προσωπικά βαρέθηκα και τολμώ να πω σιχάθηκα οτιδήποτε πασάρεται για να μετατραπεί η δίχως μνήμη και κρίση μάζα σε κάτι εύπεπτο κι ευκολοχώνευτο για την εκάστοτε εξουσία. Καναλάρχες και δημοσιογράφοι - φερέφωνα της εξουσίας που δήθεν την κατακρίνουν για τις πρακτικές της - θα συνεργαστούν μαζί της, θα κατευθύνουν τη μάζα, θα κοιμίσουν τη μάζα με τελικό σκοπό να ευνουχίσουν τη μάζα.

Κιμάς, το ζητούμενο.

Κι εκεί που ρίχνεις μαύρη πέτρα πίσω σου, έρχεσαι στον προαναφερόμενο χώρο και θα συναντήσεις και θα πέσεις στα ίδια τετριμμένα, που ενώ έχουν ξεφτίσει εμφανίζονται με νέο χρώμα. Ο Μάκης, ο Σάκης, ο Λάκης, η Πετρούλα και η ...Χαρούλα να ζουν και να βασιλεύουν ακόμα κι εδώ μέσα και να έχουν εισχωρήσει σε κάθε χώρο καθώς είναι πολύ σημαντικοί κατά τα φαινόμενα για τις ζωές των πολιτών... Κοινώς, δεν μπορούμε χωρίς αυτούς...

Εκλογές ήρθαν και πέρασαν όμως, ας τολμήσουμε ένα σχόλιο, έτσι για το θεαθήναι...

Κρίμα που το 48% της αποχής δεν ήταν 50% και κάτι... έτσι για να έχουμε κάτι να γελάσουμε...

Κι ας μην ψάχνουν τον νικητή ή τον χαμένο των εκλογών. Πλην της Νέας Δημοκρατίας, όλοι οι υπόλοιποι έχασαν κι ο λόγος απλός... Το κυβερνών κόμμα που δε θα έπρεπε να λάβει ούτε τους ψήφους των ίδιων των στελεχών του κόμματος - πόσο των οπαδών του ή των υπολοίπων πολιτών - έπιασε ένα 32% ... Ενώ οι υπόλοιποι "σωτήρες" αφού δεν μπόρεσαν να συγκινήσουν τη δεξαμενή των πολιτών που μούτζωσαν την εκλογική διαδικασία, ας πάνε να κουρεύονται ομαδικώς... Γιατί ο βασιλιάς τους απλά είναι γυμνός και το θέαμα δεν είναι και τόσο όμορφο...

Αποκαρδιωτικό όπως τα έργα τους, οι πρακτικές τους, οι υποσχέσεις τους κι η κοινωνία που έχουν πλάσει για μας, χωρίς εμάς όμως, γι' αυτούς εντέλει.





Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Είπατε τω βασιλεί... III

Εν κατακλείδι...

Ο υποτιθέμενος "τελευταίος χρησμός" του Μαντείου των Δελφών ήταν απλά ένα καλοσχεδιασμένο τέχνασμα, απόδειξη τα με στόμφο διατυμπανιζόμενα:

"...γνώριζε λοιπόν ότι η δύναμη του Χριστού είναι ακίνητη και ανίκητη, όλοι δε όπως κι εσύ έχεις πληροφορίες, τις οποίες ο φίλος σου ιατρός Ορειβάσιος σου έφερε από τον Δελφικό Απόλλωνα..."

του Αγίου Αρτέμιου όπως αναφέρθηκε στην αρχική ανάρτηση. Γνώριζαν με κάθε λεπτομέρεια τα όσα αφορούσαν το ταξίδι του Ορειβάσιου...

" Περίεργος "χρησμός", απόλυτα βολικός.

Να θυμηθούμε λίγο για ποιο λόγο πήγε ο Ορειβάσιος στους Δελφούς...

Xρησμοδότηση για την αναστήλωση των δελφικών ιερών...

Η έννοια "αναστήλωση" κατιτίς υποδηλώνει... Κάτι το κατεστραμμένο, κάτι το γκρεμισμένο κάτι που δε στέκεται πλέον στα πόδια του και που θα επιχειρήσεις να το αποκαταστήσεις στην αρχική του μορφή...

Ο Ιουλιανός ερείπια παρέλαβε ανεβαίνοντας στο θρόνο... και σίγουρα καμιά Πυθία δεν περίμενε σε κατεστραμμένα ιερά να χρησμοδοτήσει για να βγει αμέσως μετά τον στερνό χρησμό σε σύνταξη...

Σχέδιο, γιατί δεν αρκεί να γκρεμίσεις κάθε ιερό, κάθε Ναό, να ατιμάσεις, διώξεις, καταδικάσεις κάθε ιεροφάντη της εθνικής θρησκείας όπως και δεν αρκεί να ποδοπατήσεις κάθε ίνα του αρχαίου ελληνικού πλούτου, τα γράμματα, τις τέχνες, τους σοφούς της αρχαιότητας...

Δεν αρκεί να απαγορέψεις δια του Νόμου και με απειλή στέρησης ζωής όποιου τελέσει ιεροπραξία στους αρχαίους Θεούς...

Δεν αρκεί να κονιορτοποιήσεις τα αγάλματα των Θεών, να χρησιμοποιήσεις ως οικοδομικό υλικό για τους λαμπρούς χριστιανικούς ναούς ό,τι απέμεινε και δεν έγινε απλά σκόνη όπως σαφώς και δεν αρκεί να λιώσεις τα χάλκινα αγάλματα Θεών, Ημίθεων, Ηρώων για να φτιάξεις καμπάνες με μηδενικό κόστος, να χτυπούν με χαρμόσυνη έπαρση διατυμπανίζοντας την χριστιανική νίκη επί της αρχαίας πλάνης...

Αποτελειώνεις τον νικημένο εχθρό που κείτεται στο έδαφος μαζί με τα ερείπια του κατεστραμμένου με αγάπη κόσμου του, "βάζοντας" τους Θεούς του να του "μιλήσουν" και να τον ενημερώσουν ότι ...ο πόλεμος χάθηκε.... Και τον εξευτελίζεις παρουσιάζοντας τους ίδιους του τους αρχαίους Θεούς να "παραδέχονται ότι έσφαλαν" και θα ..."λατρεύουν" τον θεό της Νέας Θρησκείας εφεξής...

Το τελευταίο οχυρό των Εθνικών, το Μαντείο των Δελφών, αλώθηκε με δυο-τρεις αυτοσχέδιες σειρές που διατυμπανίζουν τον φόβο, τρόμο και εξευτελισμό του Απόλλωνα, μπροστά στον πραγματικό Θεό, λέει, που τελικά κι ο ίδιος ο Φοίβος σ΄αυτόν πιστεύει, όπως με περισσή χαρά και ιδιαίτερη συγκίνηση διαβάσαμε...



Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Είπατε τω βασιλεί... II

Σ' έναν στηλιτευτικό λόγο του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού κατά του ...ειδωλολάτρη κι ...αποστάτη Ιουλιανού, διαβάζουμε:

"Ουκ έτι φθέγγεται δρυς, ουκ έτι λέβης μαντέυεται, ουκ ετι Πυθία πληρούται ουκ οιδ' ων τινών πλην μύθων και ληρημάτων. Πάλιν η Κασταλία σεσίγηται και σιγά και ύδωρ εστίν ου μαντευόμενον αλλά γελωμένον, πάλιν ανδριάς άφωνος ο Απόλλων, πάλιν η δάφνη φυτόν εστι μύθον θρηνούμενον Κασταλίη τε, δάφνη τε, δρυός μαντεύματα κείσθω".

...έχει σωπάσει λοιπόν κι εδώ η Κασταλία και το νερό της έχει χάσει τη λαλιά του...

Συνεχίζει Κλήμης Αλεξανδρεύς, ο σημαντικότερος μετά του Ωριγένη απολογητής...

"...σεσίγηται γουν και Κασταλίας πηγή και τα άλλα ομοίως τέθνηκε νάματα μαντικά και δη του τύφου καινά διήγησαι ημίν και τοις άλλοις μαντικής, μάλλον "μανικής" τα άχρηστα χρηστήρια, τον Κλάριον, τον Πύθιον, τον Διδυμέα, τον Αμφιάρεω, τον Απόλλω"... Κλήμην Αλεξανδρεύς, Προτρεπτικός ΙΙ.

Ρωτήθηκε λοιπόν ο Απόλλωνας, μας λέει η συνέχεια του παραπάνω, από ιερέα του Ναού του και απάντησε:

"Μη ώφελες πύματον με και ύστατον εξευρέσθαι, δήμορ εμών προπόλων, περί Θεσπέσοιο θεοίο, και πνοής τοις πάσιν πέριξ βοτρυδόν έχουσης, τείρεα, φως, ποταμούς και Τάρταρον, ηέρα και ύδωρ και πυρ, ήμε και ουκ εθέλοντα δόμων των ώδε διώκειν. Η εμή τριπόδων έτι λείπετο ηριγένεια, αι με τρίποδες στεναχήσατε, οίχετ' Απόλλων, οίχετ' επεί βροτός με βιάζεται ουράνιος. Κι ο παθών θεός εστιν και ου θεότης πάθεν αυτή"

(ω ταλαίπωρε από τους υπηρέτες μου μακάρι να μη με είχες ερωτήσει το τελευταίο, για τον θαυμάσιο θεό και για την αναπνοή, η οποία έχει συμμαζέψει ολόγυρά της όλα τα άστρα, τους ποταμούς, το φως, τον Άδη, τον αέρα, το νερό, τη φωτιά, η οποία και μετά βίας διώχνει από εδώ το σπίτι μου, ακόμα έλειψε απ' τους τρίποδές μου ο αυγερινός, αλίμονο! Τρίποδες θρηνήσατε κι εσείς, επήγ' ο Απόλλωνας στο χαμό, επειδή άνθρωπος ουράνιος και εκείνος που έπαθε ήταν θεός, η θεότητα δε αυτή δεν έπαθε).

Τα άνωθεν αποτελούν ένα ακόμα πιο περίεργο κείμενο, απ' όσα αναφέρθηκαν... Σε αναζήτηση δεν ξέρω πόσης ώρας, σε ψηφιακό ξεφύλλισμα γερμανικής έκδοσης εντέλει, βρήκα ότι αποδίδεται στον Ιωάννη τον Δαμασκηνό (Die Schriften des Johannes von Damaskos. 5, Opera homiletica et hagiographica) αλλά προσωπικά το ψάχνω ακόμα...

Χρησμός του Απόλλωνος δοθείς εν Δελφοίς περί του Χριστού και του Πάθους αυτού:

"Εις με βιάζεται ουράνιος φως. Και ο παθών θεός εστίν. Και ου θεότης πάθεν αυτή. άμφω γαρ βροτός όμως και άμβροτος. Αυτός Θεός ήδη και ανήρ. Πάντα φέρων παρά πατρός, έχων τε της μητρός άπαντα. Πατρός μεν έχων ζώον. άλκη μητρός δε, χθινητοί σταυρόν. Τάφον. ύβριν. ανιήτου. και από βλεφάρων ποτέ χευάτο δάκρυα θερμά. πέντε δε χιλιάδας εκ πέντε πυρρών κορέσαι. Το γαρ θέλεν, άβροτος έλκει. Χριστός εμός θεός εστίν. Εν ξύλω τανυσθείς. Ως θάνεν εκ ταφής, εις πόλον έλκων".

(Ένας ουράνιος με πιέζει, το φως και αυτός είναι ο παθών Θεός, και δεν υπέφερε η θεότητά του, διότι είναι συγχρόνως και τα δυο, θνητός και μη θνητός, ο ίδιος Θεός και άνθρωπος, φέρει τα πάντα από τον Πατέρα κι έχει τα πάντα από τη μητέρα. Την ζωή όμως από τον Πατέρα, έχοντας σωματική δύναμη από μητέρα θνητή, (θα υποστεί) τον σταυρό, την ταφή, την ύβρη. Από τα βλέφαρά του θα κυλήσουν δάκρυα θερμά. Πέντε χιλιάδες άνδρες θα χορτάσει από πέντε άρτους, διότι ήθελε να εξουσιάσει ως Θεός. Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός (λέει ο Απόλλωνας), ο οποίος σταυρώθηκε σε ξύλο, αυτός που εξέπνευσε και από τον τάφο έλκει πολλούς εις τον ουρανό. (Μονή Σινά, κώδιξ 327, 15ος αιώνας, φ 235β))...

Έπεται συνέχεια...


Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Είπατε τω βασιλεί...

Είπατε τω βασιλεί χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχειν καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ου πηγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ

Ο περιβόητος "τελευταίος" χρησμός του Μαντείου των Δελφών που δόθηκε στον Αυτοκράτορα Ιουλιανό το έτος 362 νεότερης χρονολόγησης. Ατέλειωτη μελάνη έχει χυθεί για την αυθεντικότητά ή μη του χρησμού αυτού... Πού κρύβεται η αλήθεια εντέλει? Σίγουρα όχι στις αλήθειες των νικητών, κι ακόμα κι η ίδια η ιστορία δυστυχώς ως έργο των νικητών φαντάζει κι ας διαλύεται το ρομαντικό της υπόθεσης μπρος σ' αυτή την άχαρη σκέψη...

Όταν ο Ιουλιανός ανέβηκε στο θρόνο και διακήρυξε την Πίστη του στην αρχαία θρησκεία, έστειλε το στενό του φίλο γιατρό Ορειβάσιο να ρωτήσει για την αναστήλωση του Δελφικού ιερού κι έλαβε τον γνωστό πρώτο "χρησμό". Ο Κεδρηνός, ο Βυζαντινός χρονογράφος, αναγράφει τους στίχους του χρησμού όπως υποτίθεται δόθηκαν στον Ορειβάσιο...

Ένα περίεργο επεισόδιο όμως συνέβη και σώζεται στον Βίο του Άγιου Αρτέμιου, στο οποίο ο Αρτέμιος φέρεται να συζητά σε έντονο ύφος με τον Ιουλιανό και να λέει στον αυτοκράτορα,



"Γίγνωσκε τοίνυν ως η του Χριστού ακίνητος και αήττητος υπάρχει ισχύς τε και δύναμις, πάντες δε και αυτός τούτο πεπληροφορήσαι εξ ων σοι χρησμών Ορειβάσιος ο ιατρός και κυαίστωρ παρά του εν Δελφοίς Απόλλωνος κεκόμικεν"...

(Γνώριζε λοιπόν ότι η δύναμη του Χριστού είναι ακίνητη και ανίκητη, όλοι δε όπως κι εσύ έχεις πληροφορίες, τις οποίες ο φίλος σου ιατρός Ορειβάσιος σου έφερε από τον Δελφικό Απόλλωνα).

Σε κάποιο άλλο επεισόδιο ο Ευσέβιος αναφέρει:

"Πού γαρ σοι το εν Δελφοίς ιερόν παρά πάσιν Έλλησιν εξ αιώνος βεβοημένον? Πού ο Πύθιος? Ο Κλάριος? Πού κι ο Δωδωναίος?"

Έπεται συνέχεια...



Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Αποτοξίνωση


Είναι όμορφο να χάνεσαι τελικά... Σα να μπαίνεις σ' άλλο χωροχρόνο. Αφήνεις πίσω σου ό,τι σ' απασχολεί, ό,τι σ' αγχώνει, ό,τι σ' ενοχλεί κι ό,τι δεν αντέχεις να βλέπεις... Ρίχνεις μια μεγιστοτεράστια μούντζα σ' όσους καθορίζουν την κάλπικη καθημερινότητά σου, κλείνεις το χαζοκούτι της "ενημέρωσης" για 2 εβδομάδες, γλιτώνεις από τη σαπίλα που κάθε βράδυ ξημεροβραδιάζεται στα τηλεοπτικά κανάλια, ξεφεύγεις από τα ψεύδη τους, τις κραυγές τους, το ξερολίστικο της (κάθε) υπόθεσης που τους χαρακτηρίζει, σταματάς συνειδητά να ασχολείσαι και να ενημερώνεσαι από τους ...έγκυρους και έγκριτους θεούς και θεές της ενημέρωσης, ασχολείσαι μ' ό,τι σου αρέσει, ό,τι σ' ηρεμεί, ό,τι σ' εξιτάρει, ό,τι σε συναρπάζει...

Και ξαφνικά, όλα αλλάζουν. Όλα τόσο όμορφα γύρω σου... Η Άνοιξη με τα πέπλα της, και τα όνειρά σου να μην τα σκιάζει κανένας κερατάς...

Η απόλυτη ηρεμία...

Πλάτη σ' ό,τι απλά τον χρόνο μας κλέβει και μικραίνει...

Εκεί που πρέπει κάθε άσχημο να τελειώνει, στον κάλαθο των αχρήστων κι από εκεί στον κάδο απορριμάτων. Καθώς πηγαίνοντας να αδειάσεις το καλάθι, συνειδητοποιείς πόσο χρόνο αφιέρωσες σε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις που δεν άξιζαν ούτε χιλιοστό δευτερολέπτου να τους χαρίσεις...

Αποτοξίνωση απ' οτιδήποτε σάπιο γύρω μας...

Και το χαμόγελο ξεπροβάλλει σαν τον ήλιο στην κορυφογραμμή...

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Πρυτανικές διακοπές με χορηγία Ντόρας

Κι όσο οι κοινοί βλαμένοι θνητοί προσπαθούν να συνέλθουν από την (τεχνητή) κρίση και βλέπουν όχι μόνο να εξανεμίζονται οι όποιες (κατ' επίφαση) αυξήσεις θα έπαιρναν αλλά να απειλείται και με συρίκνωση ο μισθός τους καθώς γίνεται ήδη λόγος για εβδομάδα τεσσάρων εργάσιμων ημερών, κάποιοι άλλοι που καλοκάθονται στις ακαδημαϊκές τους δάφνες, μες τη χλιδή και την καλοπέραση, συνεχίζουν ως κηφήνες (ακαδημαϊκός, σύγχρονο νεοελληνικό ανέκδοτο) να βοηθούν το κράτος να αρμέγει τα αμνοερίφια που είχε την ατυχία να διαφεντεύει (αγγαρεία κάνουν, ποινή εκτίουν, μην το ξεχνάμε) αρπάζοντας τις καρδάρες με το γάλα που τους "αναλογεί"...

Δύσκολο πράγμα να είσαι ακαδημαϊκός. Θέλει πολύ ...τρέξιμο, κατασπαταλάς ολημερίς κι οληνυκτίς την πολύτιμη φαία ουσία σου, χάριν της Παιδείας. Άξιες οι δάφνες τους κι ας στρογγυλοκάθισαν πάνω τους με τους παχυλούς πισινούς τους των οποίων το βάρος αυξάνουν οι παχυλοί μισθοί τους...

Αντιγράφω από το Έθνος, θα βρίσω εν συνεχεία με την ησυχία μου...

Τετραήμερες διακοπές στο μαγευτικό Καρπενήσι, με «μέγα χορηγό» την υπουργό Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη, έκαναν 65 πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις των ΑΕΙ της χώρας. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, ο προεδρεύων της 60ής Συνόδου των Πρυτάνεων, που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Ευρυτανία, κ. Παναγιώτης Τσίρης, ευχαρίστησε δημόσια τον «μέγα χορηγό».

Ετσι αποκάλεσε την υπουργό Εξωτερικών, που συνεισέφερε, βεβαίως, μαζί με άλλους χορηγούς, για ένα ευχάριστο για τους καθηγητές διάλειμμα στα μέρη της.

Κατά τη διάρκεια της Συνόδου... by Ντόρα

Μπακογιάννη στην Ευρυτανία, οι πνευματικοί μας ταγοί τα έζησαν όλα.

Παρακολούθησαν το χάπενινγκ της Εθνικής ομάδας ανσάμπλ, πήγαν εκδρομή στο χιονοδρομικό κέντρο, είδαν τους Κορυσχάδες και επισκέφθηκαν μονάδα παραγωγής προσούτο.

Κι όλα αυτά θα μπορούσε να πει κανείς ότι άξιζαν τα... λεφτά τους, εάν τουλάχιστον η Σύνοδος συμφωνούσε σε μια κοινή πρόταση για το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, κάτι που τελικά δεν έγινε, παρά το ειδυλλιακό τοπίο...

Τώρα ο υπ. Παιδείας, κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος, θα πρέπει να περιμένει την επόμενη Σύνοδο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για να πάρει στα χέρια του την τελική πρόταση για το Εξεταστικό.

Πρυτάνεις, αντιπρυτάνεις, πρόεδροι και αντιπρόεδροι διοικουσών επιτροπών, γραμματείς, συνοδοί των καθηγητών, ηλεκτρολόγοι και τεχνικοί για τον χώρο του συνεδρίου, καθώς και η ομάδα ανσάμπλ (κορίτσια που φοιτούν στο Πάντειο), που πλαισίωσε τη δεξίωση του Σαββάτου, έκαναν απόβαση στη χιονισμένη πρωτεύουσα της Ευρυτανίας.

Στο Καρπενήσι κλείστηκαν και τα 128 δωμάτια του Montana (συμπεριλαμβανομένων και των σουιτών), στην ειδική τιμή των 100 ευρώ το δίκλινο. Συνολικά, μόνο η διαμονή των δύο ημερών υπολογίζεται ότι κόστισε περίπου 30.000 ευρώ.

Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι οι πρυτάνεις, σε μια περίοδο που η οικονομία δοκιμάζεται, οι ίδιοι επιλέγουν να ξοδέψουν χιλιάδες ευρώ σε Συνόδους εκτός Αθηνών, στις οποίες, αντί των 22 και μόνο πρυτάνεων που θα έπρεπε να μετέχουν, συγκεντρώνονται κάθε φορά τουλάχιστον 70 άτομα!

Τα πανεπιστήμια, από τη μία, διαμαρτύρονται για τα λιγοστά χρήματα που τους δίνει η πολιτεία και έχουν ως αποτέλεσμα να υπολειτουργούν δεκάδες τμήματά τους, και, από την άλλη, ξοδεύουν από 50.000 μέχρι και 80.000 ευρώ τουλάχιστον, για καθεμία από τις 3 ετήσιες Συνόδους που πραγματοποιούν.

Η απορία
«Στο δείπνο, εκτός του ότι γελάσαμε με τη δημοσιοποίηση της χορηγίας, μας ελύθη και η απορία πώς και γιατί η Σύνοδος που διοργάνωσε το Πάντειο Πανεπιστήμιο, αντί να γίνει στην Αθήνα, μεταφέρθηκε στο Καρπενήσι», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» εις εκ των παρακαθημένων στο δείπνο.

Οπως μας διευκρίνισε ο πρύτανης του Παντείου, κ. Π. Τσίρης, η χορηγία ήταν όντως του υπ. Εξωτερικών, αλλά ο ίδιος δεν θέλησε να μας γνωστοποιήσει το ύψος της.

Φυσικά, η χορηγία του υπ. Εξωτερικών δεν θα ήταν δυνατόν να φτάσει για την κάλυψη των 70 πρυτάνεων και αντιπρυτάνεων του Σαββατοκύριακου, καθώς και των άλλων 65 προέδρων και γραμματέων των επιτροπών ερευνών που, ως είθισται, πηγαίνουν δύο μέρες νωρίτερα για τις δικές τους συνεδριάσεις.

Οι Σύνοδοι γίνονται πάντοτε εκτός Αθηνών, σε πολυτελή ξενοδοχεία και συνεδριακά κέντρα, διαρκούν 4 ολόκληρες ημέρες, αρκετοί παρουσιάζονται εκεί μετά συζύγων και τέκνων, ακολουθούν, για να μην πλήξουν, και πρόγραμμα παράλληλο των εργασιών και, φυσικά, δεν αρκούνται στις χορηγίες.

Για κάθε συνάντηση ξοδεύονται σημαντικά ποσά του προϋπολογισμού των ΑΕΙ, συν τις χορηγίες, συν και τα 15.000 ευρώ που υποχρεούται το υπ. Παιδείας να πληρώνει για κάθε Σύνοδο.

Ευτυχώς που αρκετά από τα επίσημα γεύματα και δείπνα παρατίθενται από τους περιφερειάρχες, τους νομάρχες ή και τους δημάρχους, ενώ είθισται το προεδρείο της Συνόδου να προστρέχει σε χορηγούς, όπως είναι διάφορες τράπεζες που στηρίζουν τον θεσμό σε κάθε συνάντησή του.

Η διαμονή, η τεχνική διαμόρφωση των εγκαταστάσεων, τα συμβολικά δώρα προς τους παρισταμένους και οι εκδρομές βγαίνουν από τα πορτοφόλια των ΑΕΙ. Τα ταμεία των ιδρυμάτων θα ήταν πιο γεμάτα, εάν η Σύνοδος δεν περιφερόταν άνοιξη, καλοκαίρι και χειμώνα, ανά την Ελλάδα, επιλέγοντας ανάλογα με την εποχή και τις πιο κατάλληλες τοποθεσίες. Τι είναι η Σύνοδος των Πρυτάνεων:

Η Σύνοδος των Πρυτάνεων των ελληνικών πανεπιστημίων είναι η ενιαία έκφραση των πανεπιστημίων της χώρας. Ιδρύθηκε με πρωτοβουλία των ιδίων των πανεπιστημίων το 1987, οπότε και άρχισε να λειτουργεί ως ένα φόρουμ ανταλλαγής απόψεων και ιδεών.

Από το 1990 και εξής, η Σύνοδος, αποκτώντας πιο συγκροτημένο χαρακτήρα και μόνιμη Γραμματεία, άρχισε να διευρύνει το φάσμα των πρωτοβουλιών της, με αποτέλεσμα σήμερα να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον χώρο της Ανώτατης Παιδείας. Σκοπός της Συνόδου είναι o συντονισμός της δραστηριότητας των πανεπιστημίων και η συλλογική εκπροσώπησή τους.

Στη Σύνοδο συμμετέχουν οι εκλεγμένοι πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις των ελληνικών πανεπιστημίων και οι πρόεδροι και αντιπρόεδροι των Διοικουσών Επιτροπών των ΑΕΙ. Επίσης, καλούνται και συμμετέχουν ως παρατηρητές εκπρόσωποι των πανεπιστημίων της Κύπρου.

Για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στοτέλος κάθε ακαδημαϊκού έτους εκλέγεται τριμελές προεδρείο με θητεία ενός ακαδημαϊκού έτους, η αρχή της οποίας συμπίπτει με την έναρξή του. Η θέση του προέδρου εναλλάσσεται μεταξύ των τριών μελών του προεδρείου κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Το προεδρείο της Συνόδου των Πρυτάνεων για το ακαδημαϊκό έτος (Σεπτέμβριο 2008 έως Αύγου στο 2009) προέρχεται από το Πάντειο, το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Ιωαννίνων, που θα διοργανώσει την επόμενη Σύνοδο. Η Σύνοδος των Πρυτάνεων των ελληνικών πανεπιστημίων είναι μέλος της Ενωσης Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων (European University Association)

και συμμετέχει διά εκπροσώπου της στο συμβούλιό της.

Ξοδεύουν χιλιάδες ευρώ από το κονδύλι για τα ΑΕΙ
Στην τελευταία Σύνοδο, στο Καρπενήσι,το παράλληλο πρόγραμμα περιελάμβανε εκδρομή και φαγητό στο χιονοδρομικό κέντρο, επίσκεψη σε χωριά της περιοχής, πεζοπορία στους καταρράκτες της Μαύρης Σπηλιάς, επίσκεψη σε αλλαντοποιείο παραγωγής προσούτο, καθώς και επίσκεψη στην Ιερά Μονή Προυσσού. Εύλογα αναρωτιέται κανείς για ποιον λόγο δεν θα μπορούσαν να συνέρχονται οι 22 πρυτάνεις και πρόεδροι διοικουσών επιτροπών σε μια πόλη χωρίς παράλληλα προγράμματα, χωρίς επισκέψεις σε αξιοθέατα των κατά τόπους περιοχών και χωρίς γραμματείς να τους ακολουθούν, προκειμένου να υπάρξει μείωση του συνολικού κόστους των τριών ετήσιων Συνόδων. Και, μάλιστα, τη στιγμή που πολλά περιφερειακά κυρίως πανεπιστήμια, που δίνουν εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για ενοίκια, είναι βέβαιον ότι θα είχαν ανάγκη αυτά τα χρήματα που δαπανώνται για τις εκτός Αθηνών Συνόδους.

50 χιλιάδες ευρώ κόστισε συνολικά η Σύνοδος των Δελφών, που πραγματοποιήθηκε από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Οι Σύνοδοι του 2008 έγιναν σε Κομοτηνή, Χανιά και Δελφούς.

3 τακτικές συναντήσεις πραγματοποιεί η Σύνοδος: Σεπτέμβριο, Φεβρουάριο και Ιούνιο. Γίνονται κάθε φορά από διαφορετικό πανεπιστήμιο, έτσι ώστε να ενισχύεται και να προβάλλεται κυρίως το έργο των πανεπιστημίων της περιφέρειας, σύμφωνα με τα μέλη της.

60 τακτικές συναντήσεις έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα. Στο πλαίσιο της Συνόδου εντάσσονται και λειτουργούν η Σύνοδος Προέδρων και Γραμματέων Επιτροπών Ερευνών και η Σύνοδος Γραμματέων Επιτροπών Ερευνών των ελληνικών πανεπιστημίων, που πραγματοποιούν συναντήσεις πριν από κάθε Σύνοδο Πρυτάνεων.

222 εκατομμύρια ευρώ, περίπου, μοιράζονται τα πανεπιστήμια για τις λειτουργικές τους δαπάνες το 2009 και τα ΤΕΙ 166 εκατομμύρια ευρώ.

ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΕΝΕΚΟΥ

Πηγή


O μέγας Χορηγός, η Ντορέτα μας


Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Υποκρισία και Σαπίλα


Μπορεί να έχουμε μπει στην Άνοιξη αλλά ο Χειμώνας από τούτη εδώ την ελληνική κοινωνία δεν πρόκειται να φύγει ποτέ. Ανίκανη να σκεφτεί, ανίκανη να πράξει το ελάχιστο, παγιδευμένη ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες Κράτους και Εκκλησίας που χτυπούν με ορμή τσακίζοντας οτιδήποτε βαλθεί να περάσει ανάμεσά τους...

Η πολιτική σκηνή της χώρας απαρτίζεται από ό,τι πιο ανίκανο, ό,τι πιο απάτριδο, ό,τι πιο επικίνδυνο εδώ και πολλές γενιές και περιλαμβάνει τους πάντες χωρίς ουδεμία εξαίρεση... Κάποτε ο πολίτης εστίαζε σε ιδεολογίες που περιέγραφαν την εξουσία με βάση τα συμφέροντά του. Αγώνες δόθηκαν, αίμα χύθηκε, μίσος απλώθηκε για γενιές...

Ποιο το κέρδος?

Ελληνική Δημοκρατία, των 2 λεπτών ανά τετραετία. Εν συνεχεία υποταγή στο αποφασίζομεν και διατάζομεν των (κάργα) δημοκρατικά εκλεγμένων αρεστών του συστήματος. Πολιτικές οικογένειες για ολόκληρες γενιές στα πόδια μας, με τους γονείς να κληρονομούν την βουλευτική έδρα στα παιδιά τους κι εκείνα στα δικά τους... η ελληνική αριστοκρατία του 21ου αιώνα που θα μας δώσει την Ελλάδα που ονειρευόμαστε οι κοιμισμένοι...

Η ονομασία ενός πολιτεύματος δεν περιγράφει τίποτα απολύτως. Μια ετικέτα και μόνο είναι. Τα ενδότερα είναι τα όσα χαρακτηρίζουν ένα σύστημα πολιτικό...

Ολιγαρχικό το πολίτευμά μας. Καθαρόαιμη Οικογενειοκρατία... Με τους ίδιους κούκους να εναλλάσσονται ανά 5-10 χρόνια στην εξουσία και μετά απορείς γιατί η Άνοιξη μας προσπερνά...

Ολιγαρχία των αριστοκρατικών τζακιών, των καλοπληρωμένων δημοσιογράφων, των ατάλαντων ηθοποιών και καλλιτεχνών, των δικηγόρων του διαβόλου και των οικονομολόγων της κακιάς ώρας... η αφρόκρεμα του πολιτικού μας κόσμου, ικανή μόνο να γεμίζει τις τσέπες της και τα τηλεπαράθυρα φωνασκώντας και τσιρίζοντας για να διαφημίσουν την αλογία που τους δέρνει αλύπητα...

Πολιτικά όντα που μπαίνουν σ' αυτό το χώρο έχοντας δώσει έναν και μοναδικό όρκο:

"Ορκίζομαι μέσα σε 4 χρόνια, να γίνω πλούσιος πάση θυσία".

Ανθρώπινα όντα χωρίς λογική και μνήμη δε νοούνται... Σοβαρά ε?

Καλώς ήλθατε τότε στη χώρα του Αλτσχάιμερ!

Ο κόσμος γύρω μας να καίγεται, ο εθνικός πλούτος να κατασπαταλάται και να ροκανίζεται από τα τρωκτικά, οι 300 αρεστοί ως απόλυτοι μονάρχες και βασιλείς με τα παλάτια και τις αυλές την προσωπική τους λεγεώνα να τους προστατεύει (γιατί είναι πολύ σημαντικοί λέμε, τους χρειαζόμαστε... μη μας πάθουν τίποτα) κι εμείς να ασχολούμαστε καθημερινά με το τι θα πει ο κάθε Λάκης, ο κάθε Μάκης κι ο κάθε Σάκης που είναι απλά κομμάτια αυτού του σάπιου συστήματος και μας τους ταΐζουν κάθε στιγμή...

Άσχετο... Πάντα να ονομάζετε τα κατοικίδιά σας με δισύλλαβα ονόματα. Τα ζώα περιορισμένης λογικής και νοημοσύνης, μόνο σε δισύλλαβα ονόματα ακούν...

Ζώα μας κατάντησαν, η πλήρης ονοποίηση...

Διαπλεκόμενα, μίζες, σκάνδαλα, ανίερες συνεργασίες, ατολμία, ανικανότητα... Αλλά παράγουν και έργο οι έρμοι, δε λέω... βίλες, πισίνες, κότερα, και λογαριασμοί να ξεχειλίζουν από μαύρο χρήμα.... σεμνά και ταπεινά...

...μαύρο χρήμα, μαύρο σαν τα ράσα...

Και η εκκλησία? Εκεί, στηλοβάτης της κοινωνίας μας με την κουτάλα κι αυτή... να φάει, να φάει, να φάει, να ντερλικώσει... σεμνά, ταπεινά και χριστιανικά...

Τι θα τα κάνετε "Άγιοι" Πατέρες, μαζί σας θα τα πάρετε? Δε χορτάσατε διόλου? Ως μακάβριες μαύρες κι άχαρες σιλουέτες κινείστε και στοιχειώνετε τα όνειρα αυτού του τόπου, με το ένα χέρι το καντήλι και το άλλο το πουγκί του Ιούδα, ταΐζοντας προσευχές, λογίδρια ιερά και παραβολές για τους γραμματείς και τους φαρισαίους το πιστό κοπάδι αμνοεριφίων που βελάζει πίσω σας ανίκανο να σκεφτεί, να τολμήσει, να σηκώσει το κεφάλι να δει ποιοι είναι αυτοί οι γραμματιζούμενοι φαρισαίοι εντέλει...

Σκάνδαλα οικονομικά, σκάνδαλα σεξουαλικά με πρωταγωνιστές ιεράρχες, ιερείς και μοναχούς κάθε μέρα γύρω σου... Μοναχοί μάνατζερ, μοναχοί νταβατζήδες, μοναχοί βιαστές...

Τι είναι τα αμούστακα παιδιά του λαού, "άγιοι Πατέρες"? Γιουσουφάκια που σας κληροδότησαν οι σουλτάνοι με φιρμάνι?

Αχαλίνωτο σεξ, "άγιοι πατέρες", με τη Σαρακοστή σας και τις νηστείες σας και τις μετάνοιες και τις προσευχές σας υποτίθεται δε συνάδουν... Τι έγινε?

"Ο Αρχιεπίσκοπος (Αμερικής) κ. Δημήτριος τα τελευταία τρία χρόνια έχει καταβάλει, είτε μέσω εξωδικαστικών διακανονισμών είτε έπειτα από προσφυγές στα δικαστήρια, αποζημιώσεις ύψους 8,3 εκατ. δολαρίων για τις υποθέσεις παιδεραστίας και σεξουαλικής παρενόχλησης από ορθόδοξους ιερείς την εποχή της αρχιερατείας Ιακώβου"

Η Καθημερινή 15/12/2007
Ναι, η θρησκεία της Αγαμίας η περιβόητη και η θρησκεία της Αγάπης στον πλούτο του πλησίον... Τα όσα ούτε ο Ιούδας τους δεν θέλησε, τα άρπαξαν και τα διαφυλάττουν με στοργή... κι έχουν αυγατίσει τα έρμα τα τριάκοντα...

Προφυλακιστέος κρίθηκε μετά την απολογία του στην 25η τακτική ανακρίτρια ο ηγούμενος της Μονής Αγίας Σκέπης Κερατέας Αττικής που έχει συλληφθεί για ασελγείς πράξεις εις βάρος ανήλικων μοναχών. Στα δικαστήρια της Ευελπίδων είχαν συγκεντρωθεί αρκετοί πιστοί για να συμπαρασταθούν στον ηγούμενο.
...

Προσκυνήστε ευλογημένοι, σκύψτε πιο πολύ... στο δάπεδο το μέτωπο και τρίψτε το... εκεί, γερά...

Πώς να πάει μπροστά αυτός ο τόπος με στρατιές ηλιθίων που κατασκεύασε αυτή η θρησκεία...

Πώς...

Κάθεσαι και αναλογίζεσαι τα ιστορικά πεπραγμένα αυτού του λαού και σε πιάνει μια απίστευτη μελαγχολία... Τελικά λυπάμαι αλλά φυλετικά δεν έχουμε καμιά απολύτως σχέση με τον λαό που κάποτε κατοικούσε σ' αυτό τον άγιο κι ιερό τόπο, μεσουρανούσε και μεγαλουργούσε... Δεν ξέρω από πού ήρθαμε, αλλά πάντως από εδώ δεν είμαστε...

Ουκ ελληνικόν το προσκυνείν...

Τι προσκυνημένη ράτσα είναι ετούτη εδώ γμτ?

Το Έλληνας απλά κλεμμένη ετικέτα από το παρελθόν είναι. Τέλος.

Ρωμιοί ραγιάδες ήμασταν κι είμαστε.

Τίποτα δεν άλλαξε.

Τουλάχιστον αν είναι κάτι να γίνει, όχι για μας, για τα φουκαριάρικα τα παιδιά μας... κρίμα να καταλήξουν γιουσουφάκια και παρατρεχάμενοι του κάθε ιερ(ό)άρχη και κάθε πολιτικάντη απλά ως όργανα που θα αυγατίζουν τον πλούτο και θα ικανοποιούν τα άνομα πάθη και τις ορέξεις των πρώτων...

Λίγη τσίπα βρε... έστω για το θεαθήναι γμτ... αχρείοι, ε αχρείοι, το κέρατό μου μέσα, ανώμαλοι...