Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Είπατε τω βασιλεί... III

Εν κατακλείδι...

Ο υποτιθέμενος "τελευταίος χρησμός" του Μαντείου των Δελφών ήταν απλά ένα καλοσχεδιασμένο τέχνασμα, απόδειξη τα με στόμφο διατυμπανιζόμενα:

"...γνώριζε λοιπόν ότι η δύναμη του Χριστού είναι ακίνητη και ανίκητη, όλοι δε όπως κι εσύ έχεις πληροφορίες, τις οποίες ο φίλος σου ιατρός Ορειβάσιος σου έφερε από τον Δελφικό Απόλλωνα..."

του Αγίου Αρτέμιου όπως αναφέρθηκε στην αρχική ανάρτηση. Γνώριζαν με κάθε λεπτομέρεια τα όσα αφορούσαν το ταξίδι του Ορειβάσιου...

" Περίεργος "χρησμός", απόλυτα βολικός.

Να θυμηθούμε λίγο για ποιο λόγο πήγε ο Ορειβάσιος στους Δελφούς...

Xρησμοδότηση για την αναστήλωση των δελφικών ιερών...

Η έννοια "αναστήλωση" κατιτίς υποδηλώνει... Κάτι το κατεστραμμένο, κάτι το γκρεμισμένο κάτι που δε στέκεται πλέον στα πόδια του και που θα επιχειρήσεις να το αποκαταστήσεις στην αρχική του μορφή...

Ο Ιουλιανός ερείπια παρέλαβε ανεβαίνοντας στο θρόνο... και σίγουρα καμιά Πυθία δεν περίμενε σε κατεστραμμένα ιερά να χρησμοδοτήσει για να βγει αμέσως μετά τον στερνό χρησμό σε σύνταξη...

Σχέδιο, γιατί δεν αρκεί να γκρεμίσεις κάθε ιερό, κάθε Ναό, να ατιμάσεις, διώξεις, καταδικάσεις κάθε ιεροφάντη της εθνικής θρησκείας όπως και δεν αρκεί να ποδοπατήσεις κάθε ίνα του αρχαίου ελληνικού πλούτου, τα γράμματα, τις τέχνες, τους σοφούς της αρχαιότητας...

Δεν αρκεί να απαγορέψεις δια του Νόμου και με απειλή στέρησης ζωής όποιου τελέσει ιεροπραξία στους αρχαίους Θεούς...

Δεν αρκεί να κονιορτοποιήσεις τα αγάλματα των Θεών, να χρησιμοποιήσεις ως οικοδομικό υλικό για τους λαμπρούς χριστιανικούς ναούς ό,τι απέμεινε και δεν έγινε απλά σκόνη όπως σαφώς και δεν αρκεί να λιώσεις τα χάλκινα αγάλματα Θεών, Ημίθεων, Ηρώων για να φτιάξεις καμπάνες με μηδενικό κόστος, να χτυπούν με χαρμόσυνη έπαρση διατυμπανίζοντας την χριστιανική νίκη επί της αρχαίας πλάνης...

Αποτελειώνεις τον νικημένο εχθρό που κείτεται στο έδαφος μαζί με τα ερείπια του κατεστραμμένου με αγάπη κόσμου του, "βάζοντας" τους Θεούς του να του "μιλήσουν" και να τον ενημερώσουν ότι ...ο πόλεμος χάθηκε.... Και τον εξευτελίζεις παρουσιάζοντας τους ίδιους του τους αρχαίους Θεούς να "παραδέχονται ότι έσφαλαν" και θα ..."λατρεύουν" τον θεό της Νέας Θρησκείας εφεξής...

Το τελευταίο οχυρό των Εθνικών, το Μαντείο των Δελφών, αλώθηκε με δυο-τρεις αυτοσχέδιες σειρές που διατυμπανίζουν τον φόβο, τρόμο και εξευτελισμό του Απόλλωνα, μπροστά στον πραγματικό Θεό, λέει, που τελικά κι ο ίδιος ο Φοίβος σ΄αυτόν πιστεύει, όπως με περισσή χαρά και ιδιαίτερη συγκίνηση διαβάσαμε...



4 σχόλια:

Ektoras είπε...

Καλό μήνα αγαπητέ Naxion. Είναι όντως κρίμα να καταστρέφεται ένας πολιτισμός στο όνομα πολιτικών απατεώνων έστω και της αρχαιότητας. Σε κάθε εποχή υπάρχουν νομίζω...

Καλό μήνα ξανά και καλό καλοκαίρι!

Naxion είπε...

Ναι Έκτορα, απατεώνες υπήρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν. Αυτό είναι το προβλέψιμο της υπόθεσης και δε θα έπρεπε να μας απασχολεί. Το ότι όμως οι απατεώνες θα ορίσουν και θα καθορίσουν τις ζωές μας όπως και τις μελλοντικές ζωές, είναι κάτι που δε θα έπρεπε να μας αφήσει ασυγκίνητους...

Πόσο σκληρό θα ήταν να μάθουμε ότι όλα γύρω μας έχουν τα ψέματα και την απάτη ως θεμέλια?

Καλημέρα και Καλό Καλοκαίρι σου εύχομαι με τη σειρά μου!

πρκλς είπε...

Πάντως, για να είμεθα δίκαιοι ακόμα και με αυτούς που δεν ήταν δίκαιοι,
καλό θα ήταν να θυμόμαστε ότι ο ναός των Δελφών εκείνης της εποχής ήταν ο τέταρτος (αν θυμάμαι καλά).
Είχαν προηγηθεί δηλαδή τρεις αναστηλώσεις. Δεν είναι κακό πράγμα οι αναστηλώσεις -ζούμε σε σεισμογενή χώρα, άλλωστε.

Για τον εν λόγω χρησμό, πάντως, ο πρώην βουλευτής του ΚΚΕ Χουρμουζιάδης (που την κατέχει την αρχαιολογία), είχε τη γνώμη πως είναι γνήσιος-γνησιότατος, και ότι αποτελούσε έναν μυητικό τρόπο για να πουν οι Δέλφιοι στον αυτοκράτορα, αυτό που όλοι οι ιερείς λένε σε όλους τους αυτοκράτορες:
"Μεγαλειότατε, θέλουμε λεφτά".

(Άσχετον: Τι καλό καλοκαίρι λέτε? Σε 5 μέρες δεν αρχίζει το καλοκαίρι?)

Naxion είπε...

Συντ, από την ερμήνευση του χρησμού ως: "Μεγαλειότατε θέλω λεφτά" έως την ερμηνεία στο στυλ "Να η απόδειξη ότι όλα τελείωσαν", μέγα χάσμα ενδιάμεσα...

Οπτικής γωνίας το ανάγνωσμα, και συνήθως επιλέγεται η βολικότερη για τον καθένα...

Καλό καλοκάιρι εύχομαι!