...και στο βάθος ηλιοβασίλεμα...

Βρεγμένες από θάλασσα οι αισθήσεις

αλάτι στις ανέμελες του καλοκαιριού πληγές,

ανέμελες κι οι σκέψεις σαν πατημασιές στην άμμο

καθώς γεμίζουν της ψυχής σου οι πηγές...

Μακριά απ' όλα, στο όνειρο χαμένοι

ζευγάρι με τον ήλιο, τις ακτίνες του, το φως,

στεφάνι στα μαλλιά της θα φορέσεις

κι ο ορίζοντας απλά ανοίγεται γυμνός...

Γυμνός σαν το φιλί που λύθηκε στα χείλη,

σαν τον καρπό που έπεσε θαρρείς

εκείνη τη στιγμή και σκόρπισε μαγεία...

Με της ψυχής τα μάτια μόνο να θωρείς!



Καλό Καλοκαίρι!