Αποδαιμονοποίηση

Κι όπως καθόμαστε άπαντες στα αποκαΐδια των όσων συντάραξαν τη χώρα μας τις τελευταίες μέρες και κοιτάμε με δέος τα πεταμένα χαρτομάντιλα γύρω μας που μάζεψαν τα τίμια κροκοδείλια δάκρυά μας, προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς έγινε και τι συνέβη εδώ. Είναι ο περιβόητος στρουθοκαμηλισμός που δεν επιτρέπει τη σαφή διατύπωση συμπερασμάτων, είναι η άγνοια, είναι η εμμονή μας σε συμβατικές και αδιέξοδες πρακτικές επεξήγησης, τι σκατά είναι, αγνοώ...

Αρέσκονται οι πολιτικοί ταγοί της χώρας να αναλώνουν την ανύπαρκτη φαιά ουσία τους σε συζητήσεις επί συζητήσεων για τα μηνύματα των ημερών που ζήσαμε, για ποιους ήταν, ποιοι τα έλαβαν, ποιοι τα εννόησαν ή όχι, ποιοι τα προσπέρασαν ή τα ακολούθησαν, ποιοι τα έλαβαν υπόψιν τους ή όχι και για να είναι σίγουροι για την σωστή κατανόηση (κατά το δοκούν πάντα) αυτών, θα προστρέξουν ως συνήθως στην εύκολη λύση των δημοσκοπήσεων ως σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης και αποτύπωση μιας πιθανής μελλοντικής ετυμηγορίας του πολλάκις προαναφερόμενου κυρίαρχου μαλάκα λαού σε επερχόμενες εκλογές. Καθώς το ζητούμενο είναι πάντα η επανεκλογή τους για να συνεχιστεί το θεάρεστο έργο στο οποίο με αυταπάρνηση επιδίδονται για την κατασφάλιση και υπεράσπιση των δικαίων του λαού... Υπερφίαλες πεποιθήσεις και τοποθετήσεις άλογων πολιτικών και δημόσιων όντων που η ενασχόλησή τους με τα κοινά, είναι και ο μόνος συνδετικός κρίκος με την κοινωνία. Όταν όμως οι αχρείοι κατοικούν στα ρετιρέ της πολιτικής, είναι τουλάχιστον μωρία να μιλάς με οργή για την εξαχρείωση της πολιτικής σκηνής του τόπου...

Παρασιτικές και παραγωγικές δυνάμεις συγκρούονται ανελέητα στο βωμό που έχει στηθεί προ πολλού. Καπηλεία απόψεων και συμβάντων από ανελεύθερους και πνευματικά ευνουχισμένους ανθρώπους - στρατευμένους στα ζητούμενα της πλευράς που υποστηρίζουν - όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου. Τα μυδραλιοβόλα κάθε πολιτικής πτέρυγας βάλλουν με οργή και μίσος κατά της αντίπαλης πτέρυγας που είναι αγκυλωμένη στον δικό της πολιτικό βίο, αλλά πόσο περίεργο το γεγονός όλες οι βολές να εξοστρακίζονται και να χτυπούν τον άμοιρο κυρίαρχο λαό...

Μόνο που η έννοια του εξοστρακισμού καμιά σχέση με εξοστρακισμό σφαιρών δεν θα έπρεπε να έχει, παρά μόνο με εξοστρακισμό "βλημάτων". Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και εξοστράκιζαν κάτι περίεργα βλήματα από την κοινωνία τους, όποια "γόμωση" κι αν είχαν...

Επανίδρυση κράτους, λέει... Μα γιατί? Τρέχει κάτι? Μας ξέφυγε κάτι σημαντικό εδώ?

Τίποτις το ιδιαίτερο πλην της πλήρους και απόλυτης αποτυχίας όσων βάλθηκαν με το ζόρι να κυβερνήσουν, αυτό το άχαρο έργο που τόσο εύστοχα περιέγραψε λαοφιλής πρώην υπουργός της παρούσης κυβέρνησης.

Αγγαρεία κάνουν, ποινή εκτίουν, λυπηθείτε τους...