Έρωτας...

Μέρα γιορτινή σήμερα λοιπόν? Ας φορέσουμε τα καλά μας τότε. Αν και δε νομίζω ότι μια μέρα που δηλώθηκε εξαρχής το τι θα αντιπροσωπεύει προσφέρει κάτι παραπάνω ή λιγότερο σ' ό,τι νιώθει κανείς...

Από την άλλη κοινωνία ..."ταχυονίων" η δική μας, τα πάντα μέσα σε άγχος και ταχύτητα γίνονται, ο χρόνος χάνει την αξία του, τα πάντα προσπερνιούνται κι οπότε καλώς να υπάρχει έστω κι σ' ένα ημερολόγιο μια μέρα που ρόλος της θα είναι να μας υπενθυμίζει τα όσα θα έπρεπε κάθε μέρα να συμβαίνουν, κι ειδικά κάθε νύχτα...

Όμορφη η κοινωνία μας κι αγγελικά πλασμένη για να γυροφέρνουν οι πάσης φύσεως κολασμένοι που όπως θέλουν ονομάζονται κι όχι όπως θα τους καλέσουν οι άλλοι. Σ' άλλες εποχές ο έρωτας ήταν θρησκεία, τώρα θα ψάξεις για μία μέρα που θα απλωθεί σαν τους πελάτες σ' εμποροπανήγυρη να αγοράσεις την πραμάτεια που πουλάνε... Ο έρωτας τη σήμερον αγοράζεται και πουλιέται... καμιά σχέση με τον αγοραίο έρωτα. Ο δεύτερος σαφώς πιο ντόμπρος είναι. Κι η όποια θρησκεία να τρέχει να μαζέψει τ' ασυμμάζευτα, να προλάβει τα απρόβλεπτα και τα όσα δεν μπορεί να χειριστεί καθώς το λογισμικό της παρωχημένο και ξεπερασμένο από την πρώτη στιγμή ήταν. Όταν ο κώδικας δεν βασίζεται σ' ανθρώπινες ανάγκες απλά στα αζήτητα θα καταλήξει...

Σπονδή στο αρχαίο πνεύμα τ' αθάνατο το ερωτικό, όπου Θεοί και Άνθρωποι στον έρωτα θα πειθαρχήσουν... Κι ανάθεμα σε δόγματα απάνθρωπα που τον έρωτα θα δαιμονοποιήσουν και ούτε ψήγμα ερωτικό στα κιτάπια τους δε θα βρεις...

Ας είναι μια μέρα λοιπόν, να θυμίζει σε κάποιους τα όσα κάθε στιγμή θα έπρεπε να είναι...

Και σπονδή σ' εκείνους τους άνοους της κάθε πολιτισμένης θρησκείας που ακόμα και μια μέρα "αφιερωμένη" στου έρωτα τα τερτίπια, τους ενοχλεί...

Ανέραστες θρησκείες κι ανέραστα δόγματα για ανέραστους ανθρώπους...

Οπότε ερωτευτείτε ελεύθερα και μην περιμένετε να σας το θυμίσει το κάθε ημερολόγιο...