Λυκοφιλίας το ανάγνωσμα...

Μια χώρα ικανή για τα πάντα, για το καλύτερο μα και για το χειρότερο ταυτόχρονα. Μια χώρα με τόσο ιδιαίτερους ανθρώπους - πολίτες να την απαρτίζουν, μια χώρα με ένα παρελθόν που μπορεί να γεμίσει τα ιστορικά βιβλία όλων των χωρών της υφηλίου και να υπάρξει και περίσσευμα. Μια χώρα μ' ένα απίστευτα δύσκολο παρόν χωρίς φίλους, μα με τόσους εχθρούς - ακόμη και εντός της υποτιθέμενης οικογένειας που ανήκει - που απλά εκπλήσσει και τον πλέον αδαή. Μια χώρα με μέλλον, σε πείσμα εχθρών, κατ' επίφαση φίλων και εγχώριων γραικύλων...

Μια χωρά μικρή σε έκταση, σχεδόν μια ασήμαντη κουκίδα στον παγκόσμιο χάρτη... Και τι περίεργο, για πάντα στο επίκεντρο, σε κάθε εποχή. Γροθιά σε κάθε βάρβαρο μα και ιδανικός αυτόχειρας...

Ελλάς, χώρα φωτός... μια πέτρα λαμπερή στον ήλιο, ένας πολύτιμος λίθος που ανθρωποποίησε Ανατολή και Δύση...

... πάει καιρός από τότε...

Γερμανία, ανατολικά του Ρήνου, πατρίδα των τέκνων του Αλάριχου, απλά οι "γείτονες" για τους Ρωμαίους, έτσι ανώνυμα... Οι "Γείτονες" που κατοικούσαν στη Μεγάλη Γερμανία, τα εξωπραγματικά του Πυθέα του Μασσαλιώτη που ως άλλη Κασσάνδρα δεν έγινε πιστευτός... Εξωπραγματικά που κατέληξαν τρομαχτικά στο πέρασμά τους στους ματωμένους δρόμους της ιστορίας παλαιότερης μα και σύγχρονης... ειδικά αυτής...

Magna Germania, στους αιώνες με τρόμο ν' αντηχεί, πατρίδα ανώτερων, υπεράνθρωπων Αρίων...

Εξωπραγματικός λαός, μ' απίστευτες δυνατότητες... μα μ' ένα τρομαχτικό πέπλο σκεπασμένες...

... πάει καιρός από τότε...

Η Ευρώπη, το σπέρμα του Δία μέσα της και σαν καρπός ο ευρωπαϊκός πολιτισμός να ξεπροβάλει. Ένα περίεργο κι επικίνδυνο μωσαϊκό εθνών γεννημένα από το σπέρμα του θεϊκού πατέρα τους, σε μια ήπειρο - υαλοπωλείο. Το τέλειο περιβάλλον για ταύρους, μικρούς είτε μεγάλους...

Ευρωπαϊκή ένωση... Ένας οίκος εμπόρων και τυχοδιωκτών μ' οράματα κι ιδέες ξεθωριασμένες, μη σόβαρη, ανώριμη... μια παιδική χαρά όπου νήπια κάθε ηλικίας, παιδιά κι έφηβοι κάστρα στην άμμο χτίζουν...

...αγελάδες, μοσχάρια και βόδια σε μια αρμονική συνύπαρξη...

Ευρωπαϊκή Ένωση Χαιρέκακων ΕΠΕ... ο ερασιτεχνισμός σ' όλο του το μεγαλείο... Ας είναι χαρούμενα τα χρώματα της αφίσας στα μάτια των παιδιών... Φθόνο και μίσος κρύβουν...

Φθόνος? Μίσος? Δύσκολα να κρίνει και να καθορίσει κανείς από πού πηγάζουν κάποιες συμπεριφορές. Έχουμε την εντύπωση ότι τα κράτη είναι κάποιες αόριστες κοινωνικές οντότητες οι οποίες δε γνωρίζουν από ανθρώπινες συμπεριφορές, δε διαθέτουν ανθρώπινα συναισθήματα...

Λάθος... Μέγα λάθος. Άνθρωποι και λαοί ανόμοιοι ανάμεσα σε συνθήκες και συμφωνίες που τους υποχρεώνουν να συμβιώσουν... Δύσκολο πράγμα η συμβίωση...

Λάτρεις της ιστορίας μας... Κινούμαστε με γνώμονα τα όσα επιτάσσει κι εν συνεχεία τα προσπερνούμε... Μα πάντα με την ιστορία μας ανά χείρας η προσπέραση.

Τι συνέβη με τους Έλληνες? Τίποτα το ιδιαίτερο, στη φύση τους το χάος, από το Χάος γεννήθηκαν, ελληνικές οι ιδιότητές του άλλωστε, πέρα από το όνομα που με σοφία από τους πρώτους του εδόθη. Συνεργασία, ομαδικότητα ανύπαρκτες έννοιες στο ελληνικό λεξιλόγιο... Μύρια καλά, αρκετά άσχημα, το κυριότερο οι ανύπαρκτοι, ατάλαντοι, ανίκανοι, μικρότεροι των περιστάσεων πολιτικοί του...

Η κότα και το αυγό, το Χάος και οι Έλληνες... Ποιος γεννήθηκε άραγε πρώτος?

Τι θέλαμε στην Ευρώπη της... (κατ' επίφαση) συνεργασίας και της ομαδικότητας λαών όντας ατομικιστές κι εγωιστές?

Μα τι συνέβη με τους Γερμανούς? Ένας λαός που αιματοκύλησε μια ολόκληρη υδρόγειο ουκ ολίγες φορές, με μύρια καλά, αρκετά άσχημα, το κυριότερο εξ' αυτών η βία και η σκληρότητα στα γονίδιά του...

Υπερβολές?

Ίσως...

Πάντως το εγχειρίδιο Ιστορίας τους, επιμελώς το έχουν καταχωνιάσει εκεί που ήλιου φως δε βλέπει... Καθώς πώς να χαρακτηρίσει κανείς τα όσα βουλευτές κυβέρνησης και συγκυβέρνησης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας του πάλαι ποτέ Τρίτου Ράιχ, συνιστούν στην λυγισμένη από τις συνθήκες και την ανικανότητα χώρα μας να πουλήσουμε ιστορία και ποτισμένο με αίμα έδαφος για να ξεπλύνουμε τη βρωμιά των εγχώριων παμφάγων τρωκτικών...

Άντε δεν ήξεραν, ανιστόρητοι γαρ... δε ρώταγαν?

Κάποτε δε χρειάστηκαν καν να προσφέρουν λεφτά για την αγορά του σπουδαιότερου πολιτιστικού μνημείου του κόσμου... Απλά το πάτησαν και το βεβήλωσαν. Η δύναμη του ισχυρού και το απάνθρωπο - μισάνθρωπο των ...έργων της βαρβαρότητας...

Υπερβολές, άλλες, εποχές... Άλλοι άνθρωποι πλέον, άλλες γενιές.

Μμμ ναι... Απλά αυτό το συναίσθημα της γερμανικής συμπεριφοράς της νεότερης γενιάς τους, των τελευταίων ημερών, σαν 1939 άρωμα φαντάζει... Η ανωτερότητα των γερμανικών έργων και του γερμανικού λαού έναντι του ανύπαρκτου των ελληνικών έργων και της κατωτερότητας του ελληνικού λαού...

Και η ιστορία τους, έστω η ανάγνωση αυτής, απούσα από την πλευρά τους... Η Ύβρις πήρε βίζα για διαμονή στην ανώτερη αυτή χώρα... Μα ποτέ δεν έρχεται μόνη.

Υπερηφάνεια, αλαζονεία, επίδειξη δύναμης και πλούτου, σκληρότητα, ύβρεις... αμετανόητες οι πρακτικές. Ο λύκος δεν αλλάζει...

Μα δεν μπορούσε, δε γινόταν να επιπλήξει η Καγκελάριος τους βουλευτές κυβέρνησης και συμπολίτευσης για τους άλογους χαρακτηρισμούς τους κατά χώρας της Ένωσης... Διπλωματία? Αδυνάτων όπλο κι όχι των πανίσχυρων οικονομιών που κάτω από το μανδύα τους κρύβουν 1,7 τρισεκατομμύρια Ευρώ χρέη. Στο χορό ο έντυπος τύπος με επαίσχυντα σχόλια σε έντυπα και με αλλεπάλληλα υβριστικά άρθρα και στα φόρουμ τους ο απλός Γερμανός να βγάζει χολή και φαρμάκι...

Είναι απλά η Γερμανία. Πάντα η ίδια ιστορία γι΄ αυτό και προσπερνιέται από το γερμανικό λαό η ανάγνωσή της... Ξέρουν απλά που οδηγούνται και τι σκοπεύουν να πράξουν...

Δύσκολο το έργο να καθαρίσεις την κόπρο του Αυγεία... Ειδικά όταν ούτε αυτή η εκτροπή του Αχελώου δε θα έδινε τη λύση κι ας οδηγούσε μες στο στάβλο, όπως κατάντησαν αυτή την χώρα απάτριδες γραικύλοι...

Γραικός και γραικυλισμός, ξενιστές και παράσιτα... Και λίγο πιο κει ξεσκισμένος χιτώνας η εθνική μας αξιοπρέπεια και η εθνική μας κυριαρχία να στέκει γυμνή...

Πυγμή το ζητούμενο...

Θα δείξει...