Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Τι είναι η Πατρίδα μας εντέλει?

Πηγαίνοντας πίσω σε παλαιότερες αναρτήσεις βλέπεις με μια κάποια έκπληξη - σε ίδια ακριβώς ημερομηνία - παρόμοια θεματολογία σαν την παρούσα κι οπότε συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται αν αυτό το φαύλο σκηνικό είναι σύμπτωση, συνωμοσία, αν κάποιο χαιρέκακο πνεύμα κάνει παιχνίδι ή απλά επιβεβαίωση των όσων γράφεις κατά καιρούς για την μωρία, ηλιθιότητα και ξετσιπωσιά που τύλιξε και κινδυνεύει να πνίξει αυτή την έρμη χώρα...

Υπό τον τίτλο "Και τα μυαλά στα ...μπλόκα..." ανέβηκε πριν ακριβώς ένα χρόνο με ημερομηνία Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009, αντίστοιχο άρθρο στον παρόν ιστοχώρο όπου έγινε μια προσπάθεια εξήγησης του φαινομένου που ονομάζεται "αγροτικό κίνημα" καταγράφοντας την άποψή μας, μια άποψης που τελικώς κάθε πολίτης δικαιούται να έχει και υποχρεούται να εκφράζει...

Εν ολίγοις, κάθε χρόνο ίδια μέρα στο ίδιο έργο - άμοιροι και ανίκανοι να ασκήσουμε οποιαδήποτε αντίδραση - παθητικοί θεατές. Από τη μια πλευρά στο πεδίο της μάχης η γνωστή ομάδα ονόματι Κυβέρνηση, κι από την άλλη (ω τι έκπληξη!) η κάθε κοινωνική ομάδα που θα συγκρουστεί με το Κράτος για τα όποια δικαιώματά της (καμιά κοινωνική ομάδα δεν έχει υποχρεώσεις στην Ελλάδα ως γνωστόν, παρά μόνον δικαιώματα) και υπεράσπιση των πολύτιμων κεκτημένων της μετά νέων απαιτήσεων ως απαραίτητο γαρνίρισμα, οικονομικών ως συνήθως...

Ξαναμανά στους δρόμους λοιπόν οι ...φτωχοί αγρότες με τα πολυτελέστατα τρακτέρ, ξανά κομμένη η Ελλάδα σε πάμπολλα κομμάτια κι ο πανικός συνεπικουρούμενος από την ταλαιπωρία που επέφερε η κλειστή εθνική οδό στην περιοχή των Τεμπών λόγω κατολισθήσεων, ήρθε να δέσει και να τυλίξει όλο το άχαρο κι άρρωστο αυτό σκηνικό... Κι όλη η ιστορία να εξελίσσεται σε μια εποχή απίστευτα δύσκολη για τη χώρα μας, η οποία βάλλεται από εχθρούς και φίλους για τις οικονομικές ατασθαλίες και την οικονομική κακοδιαχείριση των προηγουμένων - κατ' επίφαση - αρίστων της πολιτικής που είχαν τη φαεινή ιδέα να μας κυβερνήσουν για να μας σώσουν, λέει...

Ώρες ώρες κάθεσαι και σκέφτεσαι τι σόι τόπος είναι αυτός και πόσο σοβαρά μπορούν να σε αντιμετωπίσουν όλοι οι έξωθεν παρατηρητές οι οποίοι έχουν και λόγο πλέον για το όποιο μέλλον αυτής της ταλαίπωρης χώρας. Μια χώρα της οποίας οι κυβερνήσεις είναι παντά μα πάντα κατώτερες των περιστάσεων, οι ταγοί της εξουσίας να κινούνται ως επισκέπτες - τουρίστες από άλλο χωροχρόνο, με τα κρατικά ταμεία να μοιάζουν με σουρωτήρι ή αποθήκη που λυμαίνονται πάσης φύσεως τρωκτικά. Θεσμοί που δεν αναλαμβάνουν το ρόλο που τους αποδόθηκε απλά να νίπτουν τας χείρας τους με ύφος υπνωτισμένου και το σύνολο των βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου να έχουν μετατραπεί ως βολευτές καταστάσεων που απλά θα ασχοληθούν με το σαρκίον τους και τις προσωπικές τους επιδιώξεις...

Πάει στην ευχή, σε κάθε δάσος έστω και καμένο, κάποιο χλωρό δέντρο θα βρεθεί που θα συμβολίζει την ελπίδα της αναγέννησης... Σκάρτοι οι όποιοι κυβερνώντες, πολιτικά ανθρωπάρια, τυχάρπαστοι, μικροί κι ασήμαντοι. Κατηγορούμε ως κλέφτες, ως ξετσίπωτους, ως άρπαγες τους πολιτικούς μας.... Πόσο διαφορετικοί όμως είμαστε ως πολίτες? "Δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι", στο πιο επίκαιρό του, "δείξε μου τους κυβερνήτες σου και τους πολιτικούς σου, ίνα σου πω τι σόι πολίτης είσαι"...

Όσο κλέφτες είναι, τόσο κλέφτες είμαστε, όσο ξετσίπωτοι είναι άλλο τόσο με τη σειρά μας, κι όσο απάτριδες φαντάζουν, το ίδιο απάτριδες κινούμαστε κυνηγώντας ως άλλοι τρελλοί, την προσωπική μας τακτοποίηση και το όποιο βόλεμά μας. Εδώ ο κόσμος χάνεται για τη χώρα της Ελλάδας, οι σφαλιάρες από το Εξωτερικό δίνουν και σταματημό δεν έχουν, δανειζόμαστε καθημερινά απίστευτα ποσά που θα πληρώνουν και τα τρισέγγονά μας (απίστευτη παρακαταθήκη αφήνουμε...), το εξωτερικό χρέος διογκώνεται ξεπερνώντας ακόμα και τα χρέη που άφησε πίσω της η Επανάσταση του 21, ταμεία κινδυνεύουν με πτώχευση μαζί κι η ίδια μας η χώρα... Τα τρωκτικά επέτυχαν το έργο τους. Κανείς εξωτερικός εχθρός δε χρειάστηκε για να αλωθεί οικονομικά η χώρα, κανένας επικίνδυνος εχθρός που μπορεί να παραβίασε τα σύνορά μας, δεν μας γονάτισε οικονομικά... Μια χούφτα τρωκτικών και η παρέα τους, ήταν αρκετά να μας τσακίσουν...

Κι εκεί που αποζητάς μια λύση με μια νέα κυβέρνηση έστω και αν φοράει το σακάκι του Μανολιού, νάσου οι ...υπερπατριώτες αγρότες της ελληνικής υπάιθρου οι οποίοι κατά τα φαινόμενα ζουν σε άλλη χώρα - πλησίον του Λουξεμβούργου να υποθέσω - να κινητοποιούνται με νέα δίκαια οικονομικά αιτήματα...

500 Εκατομμύρια Ευρώ πήρε η κοινωνική αυτή τάξη για να λύσει την περσινή της πολιορκία και να αναπνεύσει ελεύθερα το οδικό δίκτυο της χώρας... Αφού επέστρεψαν στις ασχολίες τους, αφού τελείωσαν τις δουλειές τους, έφτασε ο βαρύς Χειμώνας που τους βρήκε στα βαρετά καφενεία όπου ο χρόνος απλά φαίνεται αιώνιος μαζί και βαρετός, κι οπότε είπαν να ξαναβγούν για μια άλλη γύρα να πουν τα αγροτικά κάλαντα και στην νέα Κυβέρνηση, έτσι για το καλό...

Χωρίς να σκεφτούν στιγμή την όλη προαναφερθείσα κατάσταση, άρχισαν τις ...θεάρεστες κινητοποιήσεις τους χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή... Οι κύριοι "Θέλουμε επιδοτήσεις - αποζημιώσεις και λογαριασμό δε δίνουμε" για μια άλλη φορά, έμπηξαν το μαχαίρι τους στην πλάτη αυτής της χώρας... Ντροπή? Δε βλέπω να διαθέτουν για λογική δεν το συζητάμε...Καθώς, νήπιο στερημένο λογικής που σέρνεται από τυχάρπαστους και το κακομαθαίνεις, στο λαιμό θα σου ανεβεί κι αργά θα το συλλάβεις...

Απλά μια ερώτηση προσπερνώντας τους κυρίους που την έννοια του πατριωτισμού ανάθεμα κι αν τη γνωρίζουν...


ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΛΕΙΝΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ?

Με ποιο δικαίωμα, αγαπητέ αγρότη χώνεις τις ρόδες σου εκεί που δε σε σπέρνουν? Σίγουρα χωράφι σου δεν είναι... Κανείς δεν σ' ενόχλησε στη σπορά, στο θερισμό, στον τρύγο... Πόσο γελοίο το να τελειώνεις τις όποιες ασχολίες σου και ευθύς αμέσως να κάθεσαι στο λαιμό των υπόλοιπων πολιτών? Σου χρωστάνε πολλά οι υπόλοιποι πολίτες?

Όχι, απλά το μόνο που μας νοιάζει, η κοιλιά και το σαρκίον μας... Το δικό σας στην προκειμένη...

Αιδώς αχρείοι...

Ανθέλληνας ως τίτλος δεν είναι τελικά προνόμιο αλλοεθνών που διακατέχονται εχθρικά προς τον τόπο μας... Όχι.. Όχι πλέον.










2 σχόλια:

Giorgos Varvakis είπε...

Σημερινή μου ανακάλυψη ο τόπος σου, από το μπλογκ της εγκυμονούσης φίλης μας
ANGELINAS!
Μου αρέσει που δεν κρύβεσαι πίσω από τις λέξεις και τα χώνεις! Δεν πρόλαβα να διαβάσω παλιότερες αναρτήσεις σου, γι αυτό σε "καρφίτσωσα" στους ΦΙΛΟΥΣ του Μπάλου, να μπω αργότερα με την ησυχία μου!
Καλώς σε βρήκα

Naxion είπε...

Δυστυχώς, φίλε gvarvakis, οι λέξεις και οι φράσεις που κάπου δείχνουν, είναι σαν καπνός. Μετά από λίγο διαλύονται...

Καλοσώρισες!!