Μπήκε το νερό στο αυλάκι

Προετοιμαζόταν εδώ και καιρό να αναλάβουν δράση. Έπαιρναν τις κατευθύνσεις τους, προεπιλέχθηκαν και κάποια στιγμή ήρθε η ώρα τους. Και όσο κι αν αυτό φαντάζει ,δεν είναι ανάγνωσμα συνωμοσιολογίας, απλά η πραγματικότητα την οποία ήδη βιώνουμε. Όταν θες να αγγίξεις και να ορίσεις κατευθύνσεις για το μέλλον όπως εσύ το φαντάζεσαι και σε βολεύει για χ λόγους, από το σχολείο θα ξεκινήσεις, από τη νέα γενιά θ' αρχίσεις να κόβεις και να ράβεις κι όχι από τα ΚΑΠΗ. Κι εκεί θα τοποθετήσεις τα "σωστά" εργαλεία.

Τα υπόλοιπα γύρω μας, σε καθημερινή βάση, να αποκαλύπτονται απίστευτα γρήγορα και κυρίως απροκάλυπτα πλέον. Και για να φτάσουν να κινούνται όπως κινούνται στα φανερά, σημαίνει ότι το υπόβαθρο στο οποίο πατάνε είναι δυστυχώς στα μέτρα τους. Κοινωνία η οποία έχει χάσει τα αντανακλαστικά της απλά δεν αντιδράει. Και πώς χάθηκαν αυτά? Το πλέον εύκολο. Ταΐζεις κουτόχορτο την κοινωνία, τη γεμίζεις με τρόμο για το παρόν της που χάνεται και απλά της δείχνεις ότι δεν έχει μέλλον αν συνεχίσει έτσι.

Εκτός αν...

...εκτός αν αφεθείς πάνω τους και τους εμπιστευτείς τυφλά για να σε... σώσουν. Και θα σε σώσουν πηγαίνοντάς σε εκεί που θέλουν αυτοί. Προκαθορισμένα πράγματα κι απίστευτα προβλέψιμα γιατί βασίζονται πάντα το ίδιο παιχνίδι...

Αν υπάρχει μια λέξη που ξεπούλησε, σκότωσε, κατέστρεψε από αρχαιοτάτων ετών, είναι η λέξη σωτηρία. Κι από θρησκευτικούς ταγούς έως πολιτικούς ταγούς, μέρα νύχτα στο στόμα τους την έχουν ως λέξη και την πιπιλίζουν σαν καραμέλα. Πίσω από αυτή τη λέξη κρύβεται εξαθλίωση, βία, φόβος και τρόμος, χρήμα κι αν χρειαστεί και αίμα, με στόχο αυτό που πάντα ήταν ο στόχος σε κάθε κοινωνία ανθρώπων...

Εξουσία.

Το μέλλον δεν προσφέρεται αλλά φτιάχνεται. Και οι φωνές αντίδρασης πάντα δαιμονοποιούνταν για εύλογους λόγους. Μόνο που ο δαίμων - δαήμων στην αρχαιότητα ήταν ο ορισμός αυτού που γνωρίζει, που ξέρει, που κρατάει τη γνώση. Άσχετα αν η λέξη "δαιμονοποιήθηκε" από πλευράς θρησκείας για τους δικούς της λόγους. Η έννοια επέζησε ως τις μέρες μας στο αδαής, αυτός που δεν γνωρίζει, που δεν κατέχει τη γνώση.

Τίποτα δε χάνεται μόνο του και τίποτα δεν κερδίζεται αν δεν υψώσεις ανάστημα. Αδαείς θέλουν και ευνουχίζοντας την παιδεία με τις φοβερές και τρομερές μεταρρυθμίσεις τους, κοινωνία για αδαείς ετοιμάζουν.

Κι ο αδαής με το δούλο είναι απίστευτα ταιριαστές έννοιες.

Όντως τελείωσαν οι ανέμελες μέρες...